امشب سرمهربانی نخلی خم شد درکیسه نان جای خرماغم شد درکنج خرابه هازنی شیون کرد همبازی کودکان کوفه کم شد ماه دگر در دل شب نشنود صوت مناجات و دعای علی
آه که محروم شد امشب دگر چشم یتیمان ز لقای علی
مانده تهی سفره بیچارگان منتظر نان و غذای علی...... -
پیش حسین و حسن و زینبین خون چکد از فرق همای علی
خواهی اگر ملک دو عالم حسان از دل و جان باش گدای علی
[ دوشنبه 89/6/8 ] [ 9:18 صبح ] [ علی فغانی ]
قال مولانا صاحبالزمان (عج): فاکثرو الدعاء بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم؛ مولای ما حضرت صاحبالزمان(عج) فرمودهاند: «برای تعجیل در فرج بسیار دعا کنید که گشایش کار شما نیز در آن است».
ماه مبارک رمضان شریف ترین ماه های سال است و تنها نام این ماه در قرآن ذکر شده است. اعتبار و شرافت ماه مبارک نیز به شبهای قدر است که به فرموده قرآن از هزار ماه افضل است و عمل در آن از هزار ماه بهتر است. مگر شب قدر چه شبی است؟ شبی که در آن قرآن نازل شده است. اما هدف از نزول قرآن چیست؟ قرآن کریم میفرماید: «ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم همانان این قرآن به راهی که اقوام (استوارتر) است هدایت میکند». در تفسیر این آیه شریفه امام صادق(ع) فرمودهاند: «یهدی الی الامام» یعنی قرآن به سوی امام هدایت میکند. از امام سجاد(ع) پرسیدند: «فما معنی المعصوم؟» معنای معصوم چیست؟ آن حضرت فرمودند: «هو المعتصم بحبلالله و حبلالله هو القرآن. لایفترقا الی یوم القیامة والامام یهدی الی القرآن و القرآن یهدی الی الامام و ذلک قول الله عزوجل (ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم». «معصوم (کسی است که) معتصم به حبل الله است و حبل الله قرآن است. این دو تا روز قیامت از هم جدا نمیشوند و امام به سوی قرآن هدایت میکند و قرآن به سوی امام هدایت میکند و این است معنای کلام خداوند تعالی که «این قرآن به راهی که اقوم (استوارتر) است هدایت میکند.» در کتاب شریف اصول کافی کتاب الحجة باب «فی شان انا انزلناه ...» آمده است که امام جواد (ع) به شیعیان میفرمودند: با سوره انا انزلناه... با مخالفان (اهل سنت) مخاصمه و مباحثه کنید تا پیروز شوید. به خدا که آن سوره پس از پیغمبر بزرگترین حجت خداوند است بر مردم و آن سوره سرور دین شماست (بزرگترین دلیل مذهب شماست) و نهایت دانش ماست ...» با مقدمه فوق مشخص میشود که تمام تشریفات و برکاتی که خداوند برای ماه رمضان در نظر گرفته است که روزهای این ماه بهترین روزها، شب هایش بهترین شبها، ساعت هایش بهترین ساعت هاست، خواب روزهدار عبادت است و نفس کشیدنش ثواب تسبیح دارد و ... همه و همه به خاطر آن است که مردم در این ماه متوجه ” تمام تشریفات و برکاتی که خداوند برای ماه رمضان در نظر گرفته است که روزهای این ماه بهترین روزها، شب هایش بهترین شبها، ساعت هایش بهترین ساعت هاست، خواب روزهدار عبادت است و نفس کشیدنش ثواب تسبیح دارد و ... همه و همه به خاطر آن است که مردم در این ماه متوجه امر امامت و صاحب این مقام و مرتبت شوند. “
امر امامت و صاحب این مقام و مرتبت شوند و بفهمند که سفرهدار و مهماندار این ضیافت الهی کیست و بفهمند شب قدر که قلب ماه مبارک است صاحبی و حقیقتی دارد و حقیقت شب قدر همان روحانیت و نورانیت قلب مطهر امام زمان (ع) است و در آن شب آن حضرت قبله و مطالف ملائکه میشود و فرشتگان دسته دسته به حضور آن حضرت میشتابند و امورات سال، در آن شب به قلب مبارک آن حضرت نازل و به امضای آن حضرت میرسد و بفهمند که اگر میخواهند به استان الهی راه یابند «باب الله» یعنی درب این آستان امام زمان (عج) است و بفهمند که شرط قبول همه اعمال، پذیرش ولایت آن حضرت است و اگر کسی هزاران سال در دنیا عمر کند، روزهایش را با روزه سپری کند، شبها تا به صبح به نماز بایستد، هر ساله حج خانه خدا به جای آورد ولی ولایت این حجت خدا را قبول نداشته باشد، با صورت به آتش جهنم افکنده خواهد شد. باز بی جهت نیست که در اعمال و ادعیه این ماه توجه خاصی به امام زمان (عج) صورت گرفته است و دعای افتتاح که به خواندن آن در شبهای ماه مبارک و به ویژه در شب قدر به آن توصیه شده است بیش از یک سوم آن به شکایت از هجران حضرت ولی عصر (عج) و در خواست ظهورش از پردرگار اختصاص دارد و امام صادق (ع) در شبهای قدر با اصرار، به درگاه خداوند تعالی برای سلامتی و ظهور امام زمان (عج) دعا میکردند.
و اما هم اکنون 1170 سال از غیبت امام زمان (عج) میگذرد و آن حضرت بارها و بارها به شیعیان پیغام دادهاند که برای ظهورم دعا کنید. و امسال قلب نازنین آن حضرت داغدار فاجعه سامراست. خانه پدری آن حضرت و مرقد دو امام همام و بارگاه مادر گرامی و عمه آن حضرت زیر خروارها خاک مدفون شده است. در راستای عمل به فرمایش آن حضرت مبنی بر دعا برای ظهور و نیز به منظور تسلای قلب داغدار آن حضرت سزاوار است مؤمنان روزه دار در شبهای قدر از دعا برای فرج آن حضرت که بافضیلتترین و ارزشمندترین دعا برای درمان تمام دردهاست (و به نوشته صاحب مکیال المکارم که این کتاب را به امر امام عصر (عج) و راجع به برکات دعا برای ظهور به رشته تحریر درآوردهاند، صدها فایده و برکات دنیوی و اخروی دارد) غفلت نورزند و «... یکپارچه از صمیم دل با مولای خود تجدید عهد نمایند و در مقام استغاثه برآیند و دعای «الهی عظم البلاء ...» را بخوانند و فضای مساجد و حسینیهها را با گلبانگ «یا صاحب الزمان» و دعای «اللهم کن لولیک ...» که در چنین شبی شرف صدور یافته، عطراگین نمایند. مهم این که تا در جامعه به امام زمان (ع) احساس نیاز نشود، مردم به دنبال او نمیروند. باید از عادت غیبت به در آمد. برادران یوسف (ع) تا در تنگنای قحطی و گرسنگی قرار نگرفتند به دنبال گندم نرفتند. اول مضطر شدند و احساس نیاز کردند سپس از کنعان به مصر رهسپار گردیدند هر چند که اول حرکت از برای خودخواهی بود اما در نهایت همین گرسنگان گندم به بارگاه یوسف مالک خزائن الارض راه ” حقیقت شب قدر همان روحانیت و نورانیت قلب مطهر امام زمان (ع) است و در آن شب آن حضرت قبله و مطالف ملائکه میشود و فرشتگان دسته دسته به حضور آن حضرت میشتابند و امورات سال، در آن شب به قلب مبارک آن حضرت نازل و به امضای آن حضرت میرسد. “
یافتند. مردم نیز اول باید احساس اضطرار و نیاز به حجتبن الحسن (عج) کنند بعد به دنبال او حرکت نمایند. هر چند که اول حرکت از برای حظوظ نفسانی باشد اما در نهایت آنان را به عزیز مصر وجود، کلمه محمود، حجت معبود، محور آسیای بود، مرکز دایره شهود، عین شاهد و مشهود، جناب مهدی موعود (عج) واصل مینماید.» (فیض ضیافت، سید ابراهیم موسوی، 47)
همگان باید بدانند که هر چه خیر، برکت، رحمت و مغفرت در این ماه و همه ایام سال بر مردم نازل میشود به برکت وجود مقدس امام زمان (عج) است و اعمال و عبادات همگان نیز تنها و تنها با امضای آن حضرت مقبول خداوند واقع خواهد شد که در زیارت آن حضرت آمده است «اشهد ان بولایتک تقبل الاعمال» شهادت میدهم با ولایت تو اعمال پذیرفته میشود و در شب قدر مقدرات یک ساله عالم هستی و همه افراد به توسط آن جناب امضا و تنفیذ میگردد و با ظهور آن حضرت است که همه گرسنگان سیر، همه برهنگان پوشیده، همه بیماران بهبود، همه زندانیان آزاد و هر مشکلی از مشکلات بشریت دوا میشود. برنده و رستگار آن کسانی هستند که در شب قدر در گوشه قلب آن مولای مهربان برای خویش جایی دست و پا کنند و از عنایت خاص و دعای مستجاب آن بزرگوار بهرهمند گردند. چگونه؟ با دعا برای تعجیل در ظهور. زیرا این دعا، دعای امام زمان (عج) را در حق دعا کننده به دنبال خواهد داشت. همچنین دعای پیامبر (ص) دعای امیرمومنان (ع) دعای حضرت زهرا (س) و دعای فرشتگان را شامل حال دعا کننده مینماید. در روایات آمده است که شب قدر شب حضرت زهرا (س)ست و اگر کسی حق [حضرت] فاطمه (س) را بشناسد شب قدر را درک کرده است. بیایید در شبهای قدر به وجود مقدس حضرت زهرا (س) متوسل شویم و با خواندن نماز استغاثه به آن حضرت که کیفیت آن در مفاتیح الجنان آمده است، امضای فرج امام زمان (عج) را از مادر بزرگوارش بگیریم و با گرفتن ختم «امن یجیب ...» رفع موانع ظهور آن حضرت را از خداوند طلب کنیم که باز در روایات آمده است، مضطر حقیقی، حضرت مهدی(عج) است. با توجه به این که در ماه مبارک رمضان خواندن یک آیه قرآن، معادل یک ختم قرآن است، ثواب تلاوت قرآن در این ماه را برای ظهور امام زمان (عج) هدیه کنیم و نیز ثواب همه اعمال خود را حتی ثواب نفس کشیدن و خوابیدن خود را در این ماه برای ظهور هدیه کنیم و چه تجارتی بالاتر از این که ثواب همه اعمال خیر خود را از اول عمرمان تاکنون برای فرج امام زمان (عج) هدیه نماییم. یقیناً این کار از مزد و ثواب ما کم نخواهد کرد بلکه بر درجات ایمان ما خواهد افزود. کلید فرج صلوات بر پیامبر (ص) و آل او با «و عجل فرجهم» است. در تمام ایام سال و به ویژه در شبهای قدر از ذکر شریف صلوات به همراه «و عجل فرجهم غافل نشوید. به امید آن که این ماه رمضان آخرین ماه رمضان دوران غیبت امام عصر(عج) باشد. مرجع : سایت خبری آینده روشن [ دوشنبه 89/6/8 ] [ 8:44 صبح ] [ علی فغانی ]
آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکب است تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد هر دلی از حلقه ای در ذکر یا رب یا رب است کشته چاه زنخدان توام کز هر طرف صد هزارش گردن جان زیر طوق غبغب است شهسوار من که مه آیینهدار روی اوست تاج خورشید بلندش خاک نعل مرکب است عکس خوی بر عارضش بین کآفتاب گرم رو در هوای آن عرق تا هست هر روزش تب است من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندند زین با سلیمان چون برانم من که مورم مرکب است آن که ناوک بر دل من زیر چشمی میزند قوت جان حافظش در خنده زیر لب است آب حیوانش ز منقار بلاغت میچکد زاغ کلک من به نام ایزد چه عالی مشرب است 3) شب رحمت سبدی دارم در دست ارسطو کروبی (وصال خوانساری)
[ دوشنبه 89/6/8 ] [ 8:20 صبح ] [ علی فغانی ]
دعای روز نوزدهم ماه رمضان
"اللهمَّ وَفّر فیهِ حَظی فیهِ مِن بَرَکاتِهِ، وَ سَهّل سَبیلی فیهِ الی خَیراتِهِ، وَلا تَحرمنی قَبُولَ حَسَناتِهِ یا هادیاً الی الحَقّ المُبین." خدایا سرشار کن در این ماه بهرهام را از برکات آن و هموار ساز راهم را به سوى خیرات آن و محرومم مساز از پذیرفتن حسناتش اى راهنماى بسوى حقیقت آشکار.
O Allah, on this day, multiply for me its blessings, and ease my path towards its bounties, do not deprive me of the acceptance of its good deeds, O the Guide towards the clear truth.
شرح دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان
آیتالله مجتهدی: عبادت، از برکات ماه رمضان است
مرحوم آیتالله مجتهدی تهرانی در شرح فرازهای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان میگوید: خواندن دعا، عبادت کردن، تلاوت قرآن و قرائت دعاهایی مانند ابوحمزه از برکات رمضان است. به گزارش خبرنگار آیینواندیشه فارس، در دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان میخوانیم، «اللّهمّ وفّرْ فیهِ حَظّی من بَرَکاتِهِ وسَهّلْ سَبیلی الى خَیراتِهِ ولا تَحْرِمْنی قَبولَ حَسَناتِهِ یا هادیاً الى الحَقّ المُبین» [ دوشنبه 89/6/8 ] [ 8:6 صبح ] [ علی فغانی ]
علی (ع) : این وصیت رسول خداست و عهد اوست با من، پس من، اى گروهى که به فرمان خدا برپائید و دین او را پاسدارى مىنمائید و در گرفتن حق یتیمان و درویشان پابرجایید، شما را پس از خود به تقوا وصیت میکنم و از فریفته شدن به زر و زیور آن مىپرهیزانم که دنیا کالاى فریب است. [ یکشنبه 89/6/7 ] [ 11:17 صبح ] [ علی فغانی ]
وصیتنامه حضرت علی(علیهالسلام)در آخرین لحظات عمر از وصایاى حضرت علی(علیهالسلام) در واپسین دم حیات مىتوان به وصیت گهربار ذیل اشاره نمود. بسم الله الرحمن الرحیم این آن چیزى است که على پسر ابوطالب وصیت مىکند: به وحدانیت و یگانگى خدا گواهى مىدهد و اقرار مىکند که محمد بنده و پیغمبر اوست، خدا او را فرستاده تا دین خود را بر دیگر ادیان پیروز گرداند. همانا نماز، عبادت، حیات و زندگانى من از آن خداست. شریکى براى او نیست، من به این امر شدهام و از تسلیم شدگان اویم . فرزندم حسن! تو و همه فرزندان و اهل بیتم و هر کس را که این نوشته من به او رسد را به امور ذیل توصیه و سفارش مىکنم : 1- تقوای الهى را هرگز از یاد نبرید، کوشش کنید تا دم مرگ بر دین خدا باقى بمانید. 2- همه با هم به ریسمان خدا چنگ بزنید، و بر مبناى ایمان و خداشناسى متفق و متحد باشید و از تفرقه بپرهیزید، پیغمبر فرمود: اصلاح میان مردم از نماز و روزه دائم افضل است و چیزى که دین را محو مىکند، فساد و اختلاف است . 3- ارحام و خویشاوندان را از یاد نبرید، صله رحم کنید که صله رحم حساب انسان را نزد خدا آسان مىکند. 4- خدا را! خدا را! درباره یتیمان، مبادا گرسنه و بى سرپرست بمانند. 5- خدا را! خدا را! درباره همسایگان، پیغمبر آن قدر سفارش همسایگان را فرمود که ما گمان کردیم مىخواهند آنها را در ارث شریک کند. 6- خدا را! خدا را! درباره قرآن؛ مبادا دیگران در عمل کردن، بر شما پیشى گیرند. امر به معروف و نهى از منکر را ترک نکنید؛ نتیجه ترک آن این است که بدان و ناپاکان بر شما مسلط خواهند شد و به شما ستم خواهند کرد، آنگاه هر چه نیکان شما دعا کنند، دعاى آنها برآورده نخواهد شد.
7- خدا را! خدا را! درباره نماز؛ نماز پایه دین شماست . 8- خدا را! خدا را! درباره کعبه، خانه خدا، مبادا حج تعطیل شود که اگر حج متروک بماند، مهلت داده نخواهد شد و دیگران شما را طعمه خود خواهند کرد. 9- خدا را! خدا را! درباره جهاد در راه خدا، از مال و جان خود در این راه مضایقه نکنید. 10- خدا را! خدا را! درباره زکات؛ زکات آتش خشم الهى را خاموش مىکند. 11- خدا را! خدا را! درباره ذریه پیغمبرتان، مبادا مورد ستم قرار گیرند. 12- خدا را! خدا را! درباره صحابه و یاران پیغمبر، رسول خدا (صلى الله علیه و آله) درباره آنها سفارش کرده است . 13- خدا را! خدا را! درباره فقرا و تهیدستان، آنها را در زندگى شریک خود سازید. 14- خدا را! خدا را! درباه بردگان، که آخرین سفارش پیغمبر درباره اینها بود. 15- در انجام کارى که رضاى خدا در آن است بکوشید و به سخن مردم (در صورتی که مخالف آن هستند) ترتیب اثر ندهید. 16- با مردم به خوشى و نیکى رفتار کنید چنانکه قرآن دستور داده است . 17- امر به معروف و نهى از منکر را ترک نکنید؛ نتیجه ترک آن این است که بدان و ناپاکان بر شما مسلط خواهند شد و به شما ستم خواهند کرد، آنگاه هر چه نیکان شما دعا کنند، دعاى آنها برآورده نخواهد شد. 18- بر شما باد که بر روابط دوستانه ما بین خویش بیفزایید، به یکدیگر نیکى کنید، از کنارهگیرى و قطع ارتباط و تفرقه و تشتت بپرهیزید. 19- کارهاى خیر را به مدد یکدیگر و به اتفاق هم انجام دهید، از همکارى در مورد گناهان و چیزهایى که موجب کدورت و دشمنى مىشود، بپرهیزید. در انجام کارى که رضاى خدا در آن است بکوشید و به سخن مردم (در صورتی که مخالف آن هستند) ترتیب اثر ندهید.
20- از خدا بترسید که جزا و کیفر خدا شدید است . خداوند همه شما را در کنف حمایت خود محفوظ بدارد و به امت پیغمبر توفیق دهد که احترام شما (اهل بیت) و احترام پیغمبر خود را پاس بدارند. همه شما را به خدا مىسپارم . سلام و دورد حق بر همه شما ... .(1)
از علامه امینی پرسیدم: آخرین ذکرى که على(علیهالسلام) بر زبان مبارک جارى فرمود چه بود؟ مىفرماید: بعضى مىگویند پس از وصیتى که ذکر آن رفت امام علی(علیهالسلام) لحظهاى بیهوش شد و چون به هوش آمد دیگر سخنى جز لا اله الا الله از حضرت شنیده نشد تا جان به جان آفرین تسلیم فرمود.
چنانکه بعضى دیگر گفتهاند:(2) آخرین فرمایش ایشان این آیه شریفه بود: و من یعمل مثقال ذره خیراً یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره.(3)
البته گروهى دیگر ذکر کردهاند(4) که حضرت ابتدا به فرشتگان خدا سلام داد سپس این آیات را زمزمه فرمود که المثل هذا للیعمل العاملون،(5) یعنى براى چنین لحظاتى باید عمل کرده و بکوشند و ان الله مع الذین اتقوا و الذین هم محسنون (6) یعنى خدا با مردمى است که عمر خود را به تقوا و پرهیزکارى گذراندند و مردمى که همواره کار نیک مىکنند. آنگاه در واپسین دم حیات فرمود: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمد عبده و رسوله .
پینوشتها: 1- مقاتل الطالبین، صص 44 – 28، ابن اثیر، ج 3، صص 197 – 194، مروج الذهب، ج 2، صص 44 –40 . 2- انساب الاشراف، ص 499. 3- زلزال /8 – 7 . 4- بعثت، غدیر، عاشورا/ مهدى، محمدرضا حکیمى، ص 84 . 5- صافات / 60 . 6- نحل/ 129 . برگرفته از کتاب شبى در پایتخت بهشت، بیژن شهرامى . [ یکشنبه 89/6/7 ] [ 11:4 صبح ] [ علی فغانی ]
علامه بزرگوار مرحوم آیت الله حسینی تهرانی "قدس الله نفسه الزکیه" می فرماید : و از این عجیبتر آنکه: قرآن برای ستمگران نه تنها کتاب شفا و رحمت نیست؛ بلکه کتاب خسارت (زیان) و ضرر است؛ و موجب تجرّی و ازدیاد سرکشی آنها میشود. فلهذا سریعتر آنان را به جهنّم میکشاند. قرآن برای ستمگران نه تنها کتاب شفا و رحمت نیست؛ بلکه کتاب خسارت (زیان) و ضرر است؛ و موجب تجرّی و ازدیاد سرکشی آنها میشود. فلهذا سریعتر آنان را به جهنّم میکشاند وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرءانِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ لَا یَزِیدُ الظَّـ?لِمِینَ إِلَّا خَسَارًا 1. یعنی و ما از قرآن چیزهائی را نازل میکنیم که آنها برای مؤمنان شفا و رحمت است؛ و امّا برای ستمگران نیست، مگر و بال و خسران. ال?م? ذَلِکَ الْکِتَـ?بُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدَیً لِلْمُتَّقِینِ 2. یعنی : الم ای پیامبر! آنست کتاب منزل (فرستاده شده) آسمانی که در آن شکّی و ریبی نیست؛ و کتاب هدایت است برای پرهیزگاران. مهمّ بودن این مطلب از این جهت است که: کتابی که برای جمیع افراد بشر تا روز قیامت فرستاده شده است؛ چگونه امکان دارد نسبت به بعضی موجب رحمت، و نسبت به بعضی موجب نقمت شود؟! با مطالع? در خود آیات قرآن که قرآن خود را معرّفی مینماید؛ این معنی روشن میشود. و آن اینست که: قرآن کتاب تشریفاتی و مجازی و براساس ساخت قوّ? پندار، و واهمه نیست که: بخواهد تمام صفوف و طبقات را بهر شکل و بهر عنوان بپذیرد؛ و بر عمل آنها صحّه بگذارد. بلکه فرقان است و جداکنند? بین حقّ و باطل. شَهْرُ رَمضَانَ الَّذِی أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْءَانُ هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَـ?تٍ مِنَ الْهُدَی وَالْفُرْقَانِ 3. یعنی : ماه رمضان، آن ماهی است که در آن قرآن فرود آمده است، در حالی که این قرآن برای مردم هدایت است، و در این هدایت دارای دلائل و براهین ساطعه و شواهد روشن و واضح است؛ و آن کتابی است که فارق بین حقّ و باطل است. و جدا کنند? میان راه سعادت از شقاوت، و نور از ظلمت، و از آنجا که بُرند? بین حقیقت و مجاز؛ و واقع و اعتبار است: إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ وَ مَا هُوَ بِالْهَزْلِ 4 یعنی حقّا قرآن گفتار قاطع است؛ و مزاح و شوخی نیست. بنابراین، صراط مستقیم، و راه انسانیّت و سلوک راه توحید، و خروج از هوای نفس را صریحاً بیان میکند.
پاورقی (1) آیه 82 سوره اسراء (2) آیه 2 سوره بقره (3) آیه 185 سوره بقره (4) آیه 13 و 14 سور? طارق [ یکشنبه 89/6/7 ] [ 10:46 صبح ] [ علی فغانی ]
اللَّهُمَّ نَبِّهْنِى فِیهِ لِبَرَکَاتِ أَسْحَارِهِ وَ نَوِّرْ فِیهِ قَلْبِى بِضِیَاءِ أَنْوَارِهِ وَ خُذْ بِکُلِّ أَعْضَائِى إِلَى اتِّبَاعِ آثَارِهِ بِنُورِکَ یَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ. ترجمه : خدایا مرا در این روز به برکت های سحرهای ماه رمضان آگاه و هشیار نما، و در این روز قلبم را به پرتو نورهایش روشن کن، همه اعضایم را به پیروی از آثارش وادار نما، ای روشنگر قلب های عرفان. منبع : کتاب شریف مفاتیح الجنان [ یکشنبه 89/6/7 ] [ 9:15 صبح ] [ علی فغانی ]
تربیت اولیه آنحضرتو قد علمتم موضعى من رسول الله (ص) بالقرابة القریبة و المنزلة الخصیصة،و ضعنى فى حجره و انا ولید،یضمنى الى صدره و یکنفنى فى فراشه... (نهج البلاغه خطبه قاصعه) ابوطالب پدر على علیه السلام در میان قریش بسیار بزرگ و محترم بود،او در تربیت فرزندان خود دقت وافى نموده و آنها را با تقوى و با فضیلت بار میآورد و از کودکى فنون سوارى و کشتى و تیر اندازى را برسم عرب بآنها تعلیم میداد. چون پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم در کودکى از داشتن پدر محروم شده بود لذا آنجناب تحت کفالت جد خود عبدالمطلب قرار گرفته بود و پس از فوت عبدالمطلب فرزندش ابوطالب برادر زاده خود را در دامن پر عطوفت خود بزرگ نمود. فاطمه بنت اسد مادر على علیه السلام و زوجه ابوطالب نیز براى نبى اکرم صلى الله علیه و آله و سلم مانند مادرى مهربان دلسوزى کامل داشت بطوریکه در هنگام فوت فاطمه رسول اکرم صلى الله علیه و آله نیز مانند على علیه السلام بسیار متأثر و متألم بود و شخصا بر جنازه او نماز گزارد و پیراهن خود را بر وى پوشانید. چون نبى گرامى در خانه عموى خود ابوطالب بزرگ شد بپاس احترام و بمنظور تشکر و قدردانى از فداکاریهاى عموى خود در صدد بود که بنحوى ازانحاء و بنا بوظیفه حقشناسى کمک و مساعدتى بعموى مهربان خود نموده باشد. اتفاقا در آنموقع که على علیه السلام وارد ششمین سال زندگانى خود شده بود قحطى عظیمى در مکه پدیدار شد و چون ابوطالب مرد عیالمند بوده و اداره هزینه یک خانواده پر جمعیت در سال قحطى خالى از اشکال نبود لذا پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم على علیه السلام را که دوران رضاع و کودکى را گذرانیده و در سن شش سالگى بود جهت تکفل معاش از پدرش ابوطالب گرفته و بدین بهانه او را تحت تربیت و قیمومت خود قرار داد و بهمان ترتیب که پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم در پناه عم خود ابوطالب و زوجه وى فاطمه زندگى میکرد پیغمبر و زوجهاش خدیجه نیز براى على علیه السلام بمنزله پدر و مادر مهربانى بودند. ابن صباغ در فصول المهمه و مرحوم مجلسى در بحار الانوار مىنویسند که سالى در مکه قحطى شد و رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم بعم خود عباس بن عبد المطلب که توانگر و مالدار بود فرمود که برادرت ابوطالب عیالمند است و پریشانحال و قوم و خویش براى کمک و مساعدت از همه سزاوارتر است بیا بنزد او برویم و بارى از دوش او برداریم و هر یک از ما یکى از پسران او را براى تأمین معاشش بخانه خود ببریم و امور زندگى را بر ابوطالب سهل و آسان گردانیم،عباس گفت بلى بخدا این فضل کریم وصله رحم است پس ابوطالب را ملاقات کردند و او را از تصمیم خود آگاه ساختند ابوطالب گفت طالب و عقیل را (در روایت دیگر گفت عقیل را) براى من بگذارید و هر چه میخواهید بکنید،عباس جعفر را برد و حمزه طالب را و نبى اکرم صلى الله علیه و آله و سلم نیز على علیه السلام را بهمراه خود برد. (1) نکتهاى که تذکر آن در اینجا لازم است اینست که على علیه السلام در میان اولاد ابوطالب با سایرین قابل قیاس نبوده است هنگامیکه پیغمبر صلى الله علیه و آله على علیه السلام را از نزد پدرش بخانه خود برد علاوه بر عنوان قرابت و موضوعتکفل،یک جاذبه قوى و شدیدى بین آندو برقرار بود که گوئى ذرهاى بود بخورشید پیوست و یا قطرهاى بود که در دریا محو گردید و باین حسن انتخابى که رسول گرامى بعمل آورده بود میل وافر و کمال اشتیاق را داشت زیرا. على را قدر پیغمبر شناسد البته مربى و معلمى مانند پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم که آیه علمه شدید القوى (2) در شأن او نازل شده و خود در مکتب ربوبى (چنانکه فرماید ادبنى ربى فاحسن تأدیبى) تأدیب و تربیت شده است شاگرد و متعلمى هم چون على لازم دارد. على علیه السلام از کودکى سر گرم عواطف محمدى بوده و یک الفت و علاقه بى نظیرى به پیغمبر داشت که رشته محکم آن بهیچوجه قابل گسیختن نبود. على علیه السلام سایه صفت دنبال پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم میرفت و تحت تربیت و تأدیب مستقیم آنحضرت قرار میگرفت و در تمام شئون پیرو عقاید و عادات او بود بطوریکه در اندک مدتى تمام حرکات و سکنات و اخلاق و عادات او را فرا گرفت. دوره زندگانى آدمى بچند مرحله تقسیم میشود و انسان در هر مرحله باقتضاى سن خود اعمالى را انجام میدهد. دوران طفولیت با اشتغال باعمال و حرکات خاصى ملازمه دارد ولى على علیه السلام بر خلاف عموم اطفال هرگز دنبال بازیهاى کودکانه نرفته و از چنین اعمالى احتراز میجست بلکه از همان کودکى در فکر عظمت بود و رفتار و کردارش از ابتداى طفولیت نمایشگر یک تکامل معنوى و نمونه یک عظمت خدائى بود. على علیه السلام تا سن هشت سالگى تحت کفالت پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم بود و آنگاه به منزل پدرش مراجعت نمود ولى این بازگشت او را از مصاحبت پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم مانع نشده و بلکه یک صورت تشریفاتى ظاهرى داشت و اکثر اوقات على علیه السلام در خدمت رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلمسپرى میشد آنحضرت نیز مهربانیها و محبتهاى ابوطالب را که در زوایاى قلبش انباشته بود در دل على منعکس میساخت و فضائل اخلاقى و ملکات نفسانى خود را سرمشق تربیت او قرار میداد و بدین ترتیب دوران کودکى و ایام طفولیت على علیه السلام تا سن ده سالگى (بعثت پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم) در پناه و حمایت آنحضرت برگزار گردید و همین تعلیم و تربیت مقدماتى موجب شد که على علیه السلام پیش از همه دعوت پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم را پذیرفت و تا پایان عمر آماده جانبازى و فداکارى در راه حق و حقیقت گردید. پىنوشتها: (1) فصول المهمه ص 15ـبحار الانوار جلد 35 ص .118 (2) سوره نجم آیه .5 [ شنبه 89/6/6 ] [ 4:2 عصر ] [ علی فغانی ]
1-پایههاى اسلام قال الباقر علیه السلام: بنى الاسلام على خمسة اشیاء، على الصلوة و الزکاة و الحج و الصوم و الولایه. امام باقر علیه السلام فرمود: اسلام بر پنج چیز استوار است، برنماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).فروع کافى، ج 4 ص 62، ح 1 2-فلسفه روزه قال الصادق علیه السلام: انما فرض الله الصیام لیستوى به الغنى و الفقیر. امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند. من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 43، ح 1 3-روزه آزمون اخلاص قال امیرالمومنین علیه السلام: فرض الله ... الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق امام على علیه السلام فرمود: خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید. نهج البلاغه، حکمت 252 4-روزه یاد آور قیامت قال الرضا علیه السلام: انما امروا بالصوم لکى یعرفوا الم الجوع و العطش فیستدلوا على فقر الاخر. امام رضا علیه السلام فرمود: مردم به انجام روزه امر شدهاند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند. وسائل الشیعه، ج 4 ص 4 ح 5 علل الشرایع، ص 10 5-روزه زکات بدن قال رسول الله صلى الله علیه و آله لکل شیئى زکاة و زکاة الابدان الصیام. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است. الکافى، ج 4، ص 62، ح 3 6-روزه سپر آتش قال رسول الله صلى الله علیه و آله: الصوم جنة من النار. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: روزه سپر آتش (جهنم) است. «یعنى بواسطه روزه گرفتن انسان از آتش جهنم در امان خواهد بود.» الکافى، ج 4 ص 162 7-اهمیت روزه الصوم فى الحر جهاد. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: روزه گرفتن در گرما، جهاد است. بحار الانوار، ج 96، ص 257 8-روزه نفس قال امیرالمومنین علیه السلام صوم النفس عن لذات الدنیا انفع الصیام. امیرالمومنان على علیه السلام فرمود: روزه نفس از لذتهاى دنیوى سودمندترین روزههاست. غرر الحکم، ج 1 ص 416 ح 64 9-روزه واقعى قال امیرالمومنین علیه السلام الصیام اجتناب المحارم کما یمتنع الرجل من الطعام و الشراب. امام على علیه السلام فرمود: روزه پرهیز از حرامها است همچنانکه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مىکند. بحار ج 93 ص 249 10-برترین روزه قال امیرالمومنین علیه السلام صوم القلب خیر من صیام اللسان و صوم اللسان خیر من صیام البطن. امام على علیه السلام فرمود: روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است. غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80 11-روزه چشم و گوش قال الصادق علیه السلام اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک. امام صادق علیه السلام فرمود: آنگاه که روزه مىگیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزهدار باشند.«یعنى از گناهان پرهیز کند.» الکافى ج 4 ص 87، ح 1 12-روزه اعضا و جوارح عن فاطمه الزهرا سلام الله علیها ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه. حضرت زهرا علیها السلام فرمود: روزهدارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزهاش به چه کارش خواهد آمد. بحار، ج 93 ص 295 13-روزه ناقص قال الباقر علیه السلام لا صیام لمن عصى الامام و لا صیام لعبد ابق حتى یرجع و لا صیام لامراة ناشزة حتى تتوب و لاصیام لولد عاق حتى یبر. امام باقر علیه السلام فرمود: روزه این افراد کامل نیست: 1 - کسى که امام (رهبر) را نافرمانى کند. 2 - بنده فرارى تا زمانى که برگردد. 3 - زنى که اطاعتشوهر نکرده تا اینکه توبه کند. 4 - فرزندى که نافرمان شده تا اینکه فرمانبردار شود. بحار الانوار ج 93، ص 295. 14-روزه بى ارزش قال امیرالمومنین علیه السلام کم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع و الظما و کم من قائم لیس له من قیامه الا السهر و العناء. امام على علیه السلام فرمود: چه بسا روزهدارى که از روزهاش جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى ندارد و چه بسا شب زندهدارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمىبرد. نهج البلاغه، حکمت 145 15-روزه و صبر عن الصادق علیه السلام فى قول الله عزوجل «واستعینوا بالصبر و الصلوة» قال: الصبر الصوم. امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند عزو جل که فرموده است: از صبر و نماز کمک بگیرید، صبر، روزه است. وسائل الشیعه، ج 7 ص 298، ح 3 16-روزه و صدقه قال الصادق علیه السلام صدقه درهم افضل من صیام یوم. امام صادق علیه السلام فرمود یک درهم صدقه دادن از یک روز روزه مستحبى برتر و والاتر است. وسائل الشیعه، ج 7 ص 218، ح 6 17-پاداش روزه قال رسول الله صلى الله علیه و آله: قال الله تعالى الصوم لى و انا اجزى به رسول خدا فرمود خداى تعالى فرموده است: روزه براى من است و من پاداش آن را مىدهم. وسائل الشیعه ج 7 ص 294، ح 15 و 16 ; 27 و 30 18-جرعه نوشان بهشت قال رسول الله صلى الله علیه و آله من منعه الصوم من طعام یشتهیه کان حقا على الله ان یطعمه من طعام الجنة و یسقیه من شرابها. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: کسى که روزه او را از غذاهاى مورد علاقهاش باز دارد برخداست که به او از غذاهاى بهشتى بخورانند و از شرابهاى بهشتى به او بنوشاند. بحار الانوار ج 93 ص 331 19-خوشا بحال روزه داران قال رسول الله صلى الله علیه و آله طوبى لمن ظما او جاع لله اولئک الذین یشبعون یوم القیامة رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: خوشا بحال کسانى که براى خدا گرسنه و تشنه شدهاند اینان در روز قیامتسیر مىشوند. وسائل الشیعه، ج 7 ص 299، ح2. 20-مژده به روزهداران قال الصادق علیه السلام من صام لله عزوجل یوما فى شدة الحر فاصابه ظما و کل الله به الف ملک یمسحون وجهه و یبشرونه حتى اذا افطر. امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس که در روز بسیار گرم براى خدا روزه بگیرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته را مىگمارد تا دستبه چهره او بکشند و او را بشارت دهند تا هنگامى که افطار کند. الکافى، ج 4 ص 64 ح 8; بحار الانوار ج 93 ص 247 21-شادى روزه دار قال الصادق علیه السلام للصائم فرحتان فرحة عند افطاره و فرحة عند لقاء ربه امام صادق علیه السلام فرمود: براى روزه دار دو سرور و خوشحالى است: 1 - هنگام افطار 2 - هنگام لقاء پروردگار (وقت مردن و در قیامت) وسائل الشیعه، ج 7 ص 290 و 294 ح6 و 26. 22-بهشت و باب روزهدارن قال رسول الله صلى الله علیه و آله ان للجنة بابا یدعى الریان لا یدخل منه الا الصائمون. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: براى بهشت درى استبنام (ریان) که از آن فقط روزه داران وارد مىشوند. وسائل الشیعه، ج 7 ص 295، ح31. معانى الاخبار ص 116 23-دعاى روزهداران قال الکاظم (علیه السلام) دعوة الصائم تستجاب عند افطاره امام کاظم (علیه السلام) فرمود: دعاى شخص روزهدار هنگام افطار مستجاب مىشود. بحار الانوار ج 92 ص 255 ح 33. 24-بهار مومنان قال رسول الله (صلى الله علیه و آله) الشتاء ربیع المومن یطول فیه لیله فیستعین به على قیامه و یقصر فیه نهاره فیستعین به على صیامه. رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود: زمستان بهار مومن است از شبهاى طولانىاش براى شب زندهدارى واز روزهاى کوتاهش براى روزه دارى بهره مىگیرد. وسائل الشیعه، ج 7 ص 302، ح 3. 25-روزه مستحبى قال الصادق (علیه السلام) من جاء بالحسنة فله عشر امثالها من ذلک صیام ثلاثة ایام من کل شهر. امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس کار نیکى انجام دهد ده برابر آن پاداش دارد و از جمله آنها سه روز روزه در هر ماه است. وسائل الشیعه، ج 7، ص 313، ح 33 26-روزه ماه رجب قال الکاظم (علیه السلام) رجب نهر فى الجنه اشد بیاضا من اللبن و احلى من العسل فمن صام یوما من رجب سقاه الله من ذلک النهر. امام کاظم (علیه السلام) فرمود: رجب نام نهرى است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرینتر هرکس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند از آن نهر به او مىنوشاند. من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 56 ح 2 وسائل الشیعه ج 7 ص 350 ح 3 27-روزه ماه شعبان من صام ثلاثة ایام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان کتب الله له صوم شهرین متتابعین. امام صادق (علیه السلام) فرمود: هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برایش محسوب مىکند. وسائل الشیعه ج 7 ص 375،ح 22 28-افطارى دادن(1) قال الصادق (علیه السلام) من فطر صائما فله مثل اجره امام صادق (علیه السلام) فرمود: هر کس روزه دارى را افطار دهد، براى او هم مثل اجر روزه دار است. الکافى، ج 4 ص 68، ح 1 29-افطارى دادن (2) قال الکاظم (علیه السلام) فطرک اخاک الصائم خیر من صیامک. امام کاظم (علیه السلام) فرمود: افطارى دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه (مستحبى) بهتر است. الکافى، ج 4 ص 68، ح 2 30-روزه خوارى قال الصادق (علیه السلام) من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه امام صادق (علیه السلام)فرمود: هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد - روح ایمان از او جدا مىشود وسائل الشیعه، ج 7 ص 181، ح 4 و 5 من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 73، ح 9 31-رمضان ماه خدا قال امیرالمومنین شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهرى امام على (علیه السلام) فرمود: رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است. وسائل الشیعه، ج 7 ص 266، ح 23. 32-رمضان ماه رحمت قال رسول الله (صلى الله علیه و آله) ... و هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار. رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود: رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانهاش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم. بحار الانوار، ج 93، ص 342 33-فضیلت ماه رمضان قال رسول الله (صلى الله علیه و آله) ان ابواب السماء تفتح فى اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر لیلة منه رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود: درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مىشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد. بحار الانوار، ج 93، ص 344 34-اهمیت ماه رمضان قال رسول الله (صلى الله علیه و آله) لو یعلم العبد ما فى رمضان لود ان یکون رمضان السنة رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود: اگر بنده «خدا» مىدانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتى وجود دارد] دوست مىداشت که تمام سال، رمضان باشد. بحار الانوار، ج 93، ص 346 35-قرآن و ماه رمضان قال الرضا (علیه السلام) من قرا فى شهر رمضان ایة من کتاب الله کان کمن ختم القران فى غیره من الشهور. امام رضا (علیه السلام) فرمود: هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند. بحار الانوار ج 93، ص 346 36-شب سرنوشتساز قال الصادق (علیه السلام) راس السنة لیلة القدر یکتب فیها ما یکون من السنة الى السنة. امام صادق (علیه السلام) فرمود: آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته مىشود. وسائل الشیعه، ج 7 ص 258 ح 8 37-برترى شب قدر قیل لابى عبد الله (علیه السلام) کیف تکون لیلة القدر خیرا من الف شهر؟ قال: العمل الصالح فیها خیر من العمل فى الف شهر لیس فیها لیلة القدر. از امام صادق (علیه السلام) سوال شد: چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ حضرت فرمود: کار نیک در آن شب از کار در هزار ماه که در آنها شب قدر نباشد بهتر است. وسائل الشیعه، ج 7 ص 256، ح 2 38-تقدیر اعمال قال الصادق (علیه السلام) التقدیر فى لیلة تسعة عشر و الابرام فى لیلة احدى و عشرین و الامضاء فى لیلة ثلاث و عشرین. امام صادق (علیه السلام) فرمود: برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مىگیرد و تصویب آن در شب بیست ویکم و تنفیذ آن در شب بیستسوم. وسائل الشیعه، ج 7 ص 259 39-احیاء شب قدر عن فضیل بن یسار قال: کان ابو جعفر (علیه السلام) اذا کان لیلة احدى و عشرین و لیلة ثلاث و عشرین اخذ فى الدعا حتى یزول اللیل فاذا زال اللیل صلى. فضیل بن یسار گوید: امام باقر (علیه السلام) در شب بیست و یکم و بیستسوم ماه رمضان مشغول دعا مىشد تا شب بسر آید و آنگاه که شب به پایان مىرسید نماز صبح را مىخواند. وسائل الشیعه، ج 7، ص 260، ح 4 40-زکات فطره قال الصادق (علیه السلام) ان من تمام الصوم اعطاء الزکاة یعنى الفطرة کما ان الصلوة على النبى (صلى الله علیه و آله) من تمام الصلوة. امام صادق (علیه السلام) فرمود: تکمیل روزه به پرداخت زکاة یعنى فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبر (صلى الله علیه و آله) کمال نماز است. وسائل الشیعه، ج 6 ص 221، ح 5 چهل حدیث روزه [ شنبه 89/6/6 ] [ 3:19 عصر ] [ علی فغانی ]
|
|||
[ طراحی : عشق آباد شهر من ] [ Weblog Themes By : iran skin ] OnlineUser |