فرزندان دلبندم، ( محمد مهدی ، زهرا ومحدثه ) وکلیه فرزندان ایران اسلامی سلامی دلپذیرتر از نسیم بهاری و خوشبوتر از گل‌های کوهساری و گرمتر از چشمه خورشید و روشنتر از سپیده‌دمان به شما تقدیم می‌دارم؛ سلامی برخاسته از پرده جان، سلامی پرورده شور و اشتیاق. گرامی فرزندانم، ای شکوفه آرزو و بهار امیدم، امید آن دارم که چون باد همیشه تکاپوگر و چون برق، همواره ظلمت‌شکاف و چون مهر، همیشه پرتو‌افشان و چون بدر، هماره شب‌زنده‌دار و چون شباهنگ همه شب سحرخیز باشی. ای دل‌پسندان دلخواه، دلم می‌خواهد چون ستاره بر لب بام هستی بدرخشید و چون کهکشان از افق‌های بلند بتابید؛ چون قلّه هیمالیا، بر آسمان سرکشی و چون شفق، نور آفتاب را در سینه خود نگهدارید؛ چون ارواح پاک از فرط صفا به عرش پر گیرید و چون مسیح بر آسمان عروج کنید؛ چون امواج یک لحظه از حرکت باز‌نایستید؛ چون دریا عمیق و بی‌کران باشید. دلم می‌خواهد چون صدف، پر گوهر اما خاموش باشید؛ چون براق، مرکب جان خویش گردید و آسمان‌ها را درنوردید تا پیمبر جانتان را به معراج قُرب جانان برسانید. دلم می‌خواهد در اخلاص، سلمان و در زهد اباذر و در اسرار، کمیل و در شوق و استقامت حجر بن عدی، در بیان حجّت، هشام بن حکم و در علم و حکمت، مؤمن الطّاق و در عرفان و عمل اویس قَرن و در صبر و ثبات، زینب زمان باشید. نور چشمانم، چشم دارم که کم از ذره نباشید که با همه خردی، همتی بلند دارد و تا به آفتاب نرسد، پای از سیر و دست از طلب نکشد. ذر? خرد به خورشید رسید از سبـکی ماند سرگشـته به راه آن که سبـک‌بار نشد آشنا باش کزین پـرده خبرها شنـوی گوش بیـگانه ز اسرار، خبـر‌دار نشد می‌خواهم کم از نحل نباشید، نمی‌بینید که با همه ضعف و ناتوانی چه شیرین‌کار و سازمان‌دیده و پرتلاش، دوست‌نواز و دشمن‌گداز است. جز از گل‌های پاک ننوشد؛ از گل‌های هرزه و بدبو بپرهیزد و جز بر گیاهان پاک ننشیند و برنخیزد. می‌خواهم دریا باشی نه حباب، دریا باشی که قطرات سرگردان باران و رودهای بی‌قرار و جوی‌ها و نهرهای بی‌پناه را در سینه خود جای دهید و از الطاف بی‌دریغ خویش همه را بهره‌مند سازید، حباب نباشید که سبک‌مایه و تنگ‌حوصله بوده، از پروا آکنده باشید که فرجام هوا زوال و فناست. حباب آسا هوای خودنمائی کرد دلتنگم شدم هم صحبت دریا چو ترک این هوا کردم چو دریا باشید که ظاهرش از باطنش بهتر است؛ نه چون حباب که ظاهری آراسته دارد و باطنی خراب، بر باطن تهی خویش پرده از ریا و تزویر کشیده و سر به کبریائی برافراخته است و بدین جهت است که بد‌عاقبت است؛ نسیمی پرده‌اش بدرد و بادی آبرویش ببرد. می‌خواهم چون شمیم گل‌های کوهستانی باشید که از خود به‌درمی‌رود و به نقطه‌های دور پراکنده می‌گردد تا از عطر خویش دل‌های پریشان را جمع و جان‌های محزون را شاد و شکفته سازد و مبادا هرگز چون شعله به گِرد خویش پیچی و چون گردباد خودمحور باشید، نبینید که شعله از خودخواهی، دور و نزدیک را بسوزد تا خود برافروزد و گردباد از خودمحوری، غبار برانگیزد و فضا را تیره سازد؟! فرزندان دلبندم، نصیحتی خواسته بودید، چند جمله می‌نویسم شاید از آن میانه یکی کارگر افتد و تو را می‌سزد که اندرز پدرتان را به جان بپذیرید که هم شماشایسته و عاشقید و هم من، دلسوز و مشفق. فرزندانم، بزرگترین مانع رسیدن به کمال آلوده بودن به گناه است که گناه سمّ قتّال است و اسباب وبال. هر اندازه از گناه فاصله گیری، به خدا نزدیک شوی و هر چه بیشتر گناه را ترک کنی، رضای حق را بهتر جذب کنی. حافظ می‌گوید: در ره منزل لیـلی که خطرهاست در آن شرط اول قـدم آنست که مجنـــون باشی غوطه در اشک بزن، کاهل طریقت گویند پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز! عزیزانم، اول‌گام راهیان طریق حق، اطاعت فرمان و ترک عصیان است. جائی که صفی‌الله را با ترک اولائی ز بهشت می‌رانند؛ چگونه آلودگان را با آن همه گناه به بهشت فراخوانند؟! اگر می‌خواهی به قرب خدا رسی؛ باید ترک هوا کنی که صاحبان گناه، آبروئی ندارند و آنان را به کعبه رضای حق راهی نیست. بیچارگی و واماندگی و بدبختی بشر، همه از معصیت است که گناه، عامل ذلت و باعث نکبت و وسیله سلب توفیق و سبب لغزش از طریق است. دعای کمیل را با تفکر در واژه واژه آن بخوان تا از عواقب شوم گناه آگاه گردی.

خوب بیندیش که علی(علیه‌السلام) چه می‌گوید و آثار شوم گناه را چگونه بیان می‌فرماید. گاهی گناه، بلا نازل می‌سازد و گاه برکت می‌برد و گاه مانع رفع دعا و اجابت التماس بنده می‌گردد؛ گاهی حلاوت عبادت را از آدمی می‌گیرد که دل از گناه تیره می‌شود و توفیق از انسان دور می‌گردد. آن گاه در پایان دعا، بی‌تابی علی را با همه عصمت و طهارتش بنگر؛ درست چون مجروحی خون از بدن رفته و چون زمین‌خورده‌ای دست و پا شکسته و چون مصدومی در تصادف متلاشی گشته، دست استغاثه برمی‌آورد و فریاد برمی‌دارد و پریشان و بی‌طاقت می‌نالد که خدایا زود باش، شتاب کن، همین شب، همین ساعت، همین لحظه دستم را بگیر که می‌افتم، توفیقم بخش که این زهر هلاکم می‌کند، درمانم کن که این درد هم اکنون مرا می‌کشد. از درد به خود می‌پیچد که هر نفس، خطر مرگ تهدیدش می‌کند، ناله می‌زند و خدا را قسم می‌دهد که: «...ان تهب لی فی هذه اللّیله و فی هذه الساع کلّ جرم اجرمته و کلّ ذنب اذنبته...» راستی چه بی‌انصافی و بزرگ‌ستمی است که انسان با مولای مهربان خویش درافتد و با آن همه عنایت و نوازش و مرحمت که از او می‌بیند، باز جرئت ورزد و فرمان او را مخالفت نماید. آه، چه بی‌شرمی از این بالاتر و چه وقاحتی از این زشت‌تر؟ و چه گستاخی از این رسواتر؟ آه، چه خجلت‌آور است که او با بی‌نیازی، ناز تو کشد و تو با آن همه نیاز، به او پشت کنی!! او تو را فراخواند و تو فاصله گیری و به عقب برگردی؛ او در حق تو، وفا کند در پی وفا، کرم کند بر سر کرم و نعمت دهد پیاپی و نوایت رساند دمادم و تو در حق او، جفا کنی بر سر جفا و جرئت‌ ورزی در پی جرئت!! دعوتش را نپذیری و محبتش را ناسپاسی کنی. کفران ورزی و سرپیچی کنی. وای و صد وای از این جسارت که او تو را جوید و خواند و تو از او در غفلت به سر بری. او به تو رو می‌آرد و تو از او بگریزی. او به گرمی پاسخت گوید و تو دعوتش را اجابت نکنی. عزیز ان من، هر گناهی جسارت به خداست. این همه جسارت را چگونه تحمل می‌کنید؟! آیا روزی می‌توانی آن را تلافی کنید. دعای توبه امام زین العابدین (ع)را بخوانید؛ ببینید و بیندیشید، بخوانید و بازبخوانید. بنگر یدکه چگونه گناه در نظر وی عظیم و غیر‌قابل‌جبران است. می‌فرماید: «اگر آن قدر دستم را به درگاه تو بلند سازم تا بازوانم از پیکر فروافتد و اگر در برابرت به معذرت رکوع روم و آن‌قدر رکوعم را طولانی کنم تا پشتم بشکند و اگر در برابر تو آن‌قدر به خاک افتم تا مهره‌های گردنم از کار افتد و اگر تلافی گناه را همه عمر به جای نان و آب، خاک و خاکستر خورم با این همه شایسته بخشش یک گناه نگردم.» فرزندانم، خوب در گناهان گذشته و حال خویش بیندیشید و همواره آن را به یاد داشته باشید و همواره هراسان و بیمناک باشید که کار گناه وخیم است و عاقبتش نامعلوم. اگر شماآن را فراموش کنید، خدا فراموش نخواهد کرد. هر زمان که حالی دارید، استغفار کنید و از خد آمرزش بخواهید که پیامبر گرامی با عصمت عظیمش هر روز هفتاد بار استغفار می‌کرد. خوف از گناه علامت ایمان است که پیامبر(ص) به اباذر فرمود: «نشان مؤمن آن ست که اگر گناهی کند چنان هراسان باشد که گوئی در کنار صخره‌ای لرزان قرار گرفته که هر لحظه بیم آن می‌رود که آن صخره عظیم فروغلتد و بر او فروافتد.» فرزندم، به خود اجازه هیچ گناهی مده اگرچه خرد و حقیر باشد؛ که هر گناهی مخالفت خداست و مخالفت خدا در هر امر عظیم است و علی(علیه السلام) فرمود: «اشدّ الذنوب ما استخفّ به صاحبه؛ سخت‌ترین گناه گناهی‌ست که گنه‌کار آن را کوچک شمارد.» مگر نه این است که کوه‌های بزرگ از سنگ‌ریزه‌های خرد و دریای بی‌کران از قطرات باران فراهم می‌آید؟ شاعر عرب می‌گوید: خلِّ الذنوب صغیرها و کبیرها فَهُوَ التُّقی لا تُحقِرنَّ صغیرهً ان الجِبال مِن الحِصی و امام بزرگوار موسی بن جعفر(علیه‌السلام) فرمود: «خشم خدا در میان گناهان پنهان است، پس هیچ گناه را مرتکب مشو چه دانی شاید همان گناه کمین‌گاه خشم خداست و تو با ارتکاب آن به خشم خدا دچار خواهی شد.» عزیزانم، گاه یک شعله موجب حریقی بزرگ می‌گردد و کبریتی خرمنی را آتش می‌زند و موئی دیده را کور می‌سازد؛ پس مبادا هیچ گناهی را کوچک شمارید که در دید بزرگان معرفت هر گناهی کبیره است. هر چند که پند در جهان بسیار است پندی دهمتان که گوهری شهوار است مشمار گنه خرد و گر چند کم است یک شعله کم آفت صد نیـــزار است اگرچه سخن به درازا کشید، بگذار سخنی دیگر از زین‌العابدین(علیه‌السلام) که دردشناس و درمان‌دان است، در خطر گناه، برای شمابخوانم که تو فروغ چشم و آرام دل منید و دریغم آید که شمارا از خطرات گناه در حدّ توان خویش آگاه نسازم. دوست دارم که شما را پیش از سقوط در چاه، بیدار سازم تا به چاه نیفتید و اگر خدای ناکرده افتادید، رهائی خویش را به سرعت چاره‌ جوئی و در چاه نمانید که ماندن همان است و هلاکت همان. در مناجات نخستین از مناجات پانزده‌گانه زین‌العابدین(علیه‌السلام) چنین می‌خوانی: «الهی البستنی الخطایا ثوب مذلّتی وَ جَلّلنی التباعد منک لباس مسکنتی و امات قلبی عظیم جنایتی؛ یعنی، خدایا گناهان لباس ذلّت و خواری بر تنم پوشانده و دوری از تو جامه بدبختی و بیچارگی در برم کرده و جنایت بزرگ من، دلم را نه افسرده که مرده ساخته است.» در هر حال مردانه کوشش کن و به هر طریق که می‌توانی از راه مراقبه یا محاکمه یا ندامت و توبه و یا استغفار و التماس، گرد معصیت و غفلت را از آینه دل بزداید و مراقب باشید تا دگر باره غبار بر آن ننشیند. فرزند ان محبوبم، از شما که کم گناه کرده‌اید و دلی پاک و باصفا دارید، فراوان التماس دعا دارم. مبادا پدر گنه‌کارتان را فراموش کنید، شما دلبندانم را به خدا می‌سپارم.التماس دعا

پدرتان علی

بدانید بیهوده آفریده نشده‏اید!

اى بندگان خدا از(نافرمانى)خدا بپرهیزید و با اعمال نیک خویش بر مرگتان پیشى‏گیرید(پیش از آنکه مرگ شما فرا رسد تا مى‏توانید اعمال نیک بجا آورید)به وسیله‏چیزى که از دست‏شما مى‏رود آنچه براى شما جاودان مى‏ماند خریدارى کنید. خود کوچ کنید که به سختى براى کوچ دادنتان کوشش مى‏شود،مهیاى مرگ باشیدکه بر شما سایه افکنده است،از کسانى باشید که آنها را بانک زدند و بیدار شدند و دانستندکه دنیا سراى جاودان نیست،پس آن را با سراى آخرت مبادله کردند. خداوند شما را بیهوده نیافریده،و مهمل رها نکرده،فاصله شما با بهشت‏یا دوزخ بیش‏از فرا رسیدن مرگ نیست.

زندگى محدودى که گذشتن لحظات،از آن مى‏کاهد،و مرگ‏آن را نابود مى‏سازد حتما کوتاه خواهد بود. زندگى،که گذشت‏شب و روز آن را به پیش مى‏راند بزودى به پایان خواهد رسید. مسافرى که تنها سعادت و خوشبختى و یا شقاوت و بدبختى همراه دارد باید بهترین زاد را با خودبردارد،در این جهان،از همین جهان براى خود زاد و توشه‏اى گیرید که فرداى رستاخیزحافظ و نگهدارتان باشد. بنده باید از پروردگارش بترسد،خویشتن را اندرز دهد،توبه را مقدم دارد،و برشهوات خویش پیروز گردد. زیرا مرگش از نظرش پنهان است و آرزویش وى را فریب مى‏دهد،شیطان همیشه،همراه او است گناه و معصیت را پیش چشمش زینت مى‏دهد،وى را در آرزوى توبه نگه‏مى‏دارد که آن را به تاخیر اندازد تا زمانى که مرگ در حال غفلت کامل،در برابرش‏آشکار گردد.

اى واى بر غافلى که عمرش دلیلى بر ضد او است،و روزگارش او را به بدبختى وشقاوت بکشاند. از خدا مى‏خواهیم که ما و شما را از کسانى قرار دهد که هیچ نعمتى آنها را مست ومغرور نمى‏کند،و هیچ هدفى او را از اطاعت پروردگار باز نمى‏دارد و بعد از فرا رسیدن مرگ‏پشیمانى و اندوه در او راه نمى‏یابد.

والدین خوب انتخاب کنید

به گفته کارشناسان در «سرزمین شادی‌ها» نقش ژن‌ها مهم‌تر از محیط است. یک بررسی که در شماره ماه مارس امسال نشریه «علوم روانشناختی» به چاپ رسیده است، یک امتیاز دیگر به «تیم ژن‌ها» می‌دهد: تفاوت‌ها در DNA توضیح‌دهنده علت برخورداری برخی افراد از مزیت شادتر بودن است، و همچنین گرایش به عاطفی بودن و فعال بودن جسمی و اجتماعی بیشتر را هم توضیح می‌دهد. البته ژن‌‌‌ها ابزار خودکاری برای دورماندن از افسردگی نیستند، و سایر عوامل خارجی هنوز شما را به سوی اندوه می‌رانند. اما وراثت می‌تواند برای برخی افراد مایه‌‌ای از شادی فراهم آورد تا در هنگامی که اوضاع بر وفق مرادشان نیست، بر آن تکیه کنند. و موفقیت پژوهشگران کانادایی در ایجاد موش‌های با مقاومت ژنتیکی در برابر افسردگی در سال 2006 بیانگر آن است که شاید روزی بتوان با دستکاری ژن‌ها شادی انسان‌ها را بیشتر کرد.

این برای اولین‌بار بود که علم توانست آلام یک جاندار را فروبنشاند. موش‌هایی که طوری تکثیر شده بودند که فاقد ژنی به نام TREK-1 باشند، طوری رفتار می‌کردند که گویی برای دست‌کم سه هفته داروی ضدافسردگی دریافت کرده‌اند.

دست و دل‌باز باشید

بر اساس یک بررسی در سال 2008 کافی است تنها پنج دلار خرج دیگران کنید، تا در یک روز معین شادتر شوید. و اعمال فداکارانه می‌تواند کمک کند تا ازدواج‌تان به تجربه‌ای لذت‌بخش‌تر برای شما و همسرتان بدل شود.

پس از انجام کارهای خیر، افراد شادتر هستند و احساس می‌کنند زندگی بامعناتر شده است. اما آیا در صورتی که در مقابل عمل‌تان انتظار عوض‌گرفتن داشته باشید، باز هم می‌توان این کار را از خودگذشتگی به حساب آورد؟ شاید بستگی به این داشته باشد که چگونه به قضیه نگاه کنید.

فرصت‌ها را ببینید

انسان‌ها مقاوم‌‌تر از حدی هستند که ما تصور می‌کنیم، و این موضوع را بررسی که در سال 2005 روی تغییرات خلقی در بیماران دیالیزی انجام گرفته، نشان داده است.

این بیماران به‌رغم اینکه سه بار در هفته برای دست‌کم سه ماه برای پاک کردن خون‌شان باید تحت دیالیز قرار می‌گرفتند، در اغلب اوقات خلق خوبی داشتند. اما افراد سالم هنگامی که از آنها خواسته می‌شد که انجام چنین برنامه درمانی را به تصور درآورند، زندگی مصیبت‌باری برای‌شان مجسم می‌شد.

به قول وینستون چرچیل آدم بدبین در هر فرصتی، مشکلات را می‌بیند، اما آدم خوش‌بین در هر مشکلی، فرصتی را می‌بیند.

ورزش کنید

انجام مرتب ورزش، به همراه مصرف داروها و انجام مشاوره می‌تواند به افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند، کمک کند تا بر احساس تنهایی و آسیب‌پذیری غلبه کنند.

ورزش حالت ذهنی افراد را تا حدی با تاثیر گذاشتن بر میزان دو ماده شیمیایی در بدن بهبود می‌بخشد: کورتیزول و اندورفین‌ها. غده‌های آدرنال افراد خشمگین و ترسیده، کورتیزول تولید می‌کند. این هورمون فشار خون و قند خون را بالا می‌برد، واکنش ایمنی را تضعیف می‌کند و ممکن است به التهاب و آسیب بافتی منجر شود. اما ورزش کورتیزول را می‌سوزاند و میزان آن را به حد طبیعی باز می‌گرداند. دویدن، دوچرخه سواری یا استفاده از ماشین‌های ورزش آیروبیک همچنین باعث آزاد شدن اندورفین‌ها ـ ضددردهای طبیعی بدن ـ از مغز به درون جریان خون می‌‌شود. به این ترتیب فرد یک سرخوشی طبیعی را تجربه می‌کند، بدون اینکه دچار عوارض جانبی داروهایی شود که اثر مشابه را ایجاد می‌کند.

برای اینکه حداکثر استفاده را از ورزش ببرید، باید شدت ورزش‌تان با میزان استرس‌تان متناظر باشد. و بدن‌تان طوری به فعالیت بیندازید تا به طور مداوم با طول و شدت‌های گوناگون ورزش سازگار شود.

عمر‌تان را دراز کنید

اگر ژن‌های مناسب دارید و نوع‌دوست، خوش‌بین و فعال هستید، اما هنوز احساس خمودگی می‌کنید، تنها به خود زمان بیشتری بدهید.

بررسی که روی دو میلیون‌ نفر از 80 ملت انجام شده و در ژانویه سال میلادی جاری منتشر شده است، نشان می‌دهد که افسردگی در میان بزرگسالان در میانه دهه 40 زندگی شایع‌تر است.

در میان آمریکاییان بدترین اوقات برای زنان در حدود 40 سالگی و برای مردان در حدود 50 سالگی است. اما با گذر کردن از این مرز سنی، انسان‌ها گرایش بیشتری به کنار گذاشتن احساسات منفی و تمرکز بیشتر بر چیزهایی که از آنها لذت می‌برند، پیدا می‌کنند.

در این دوران افراد به دیدن نیمه پر لیوان گرایش می‌یابند، به‌رغم اینکه در این سنین میزان ملاقات‌های‌شان با پزشکان و دریافت داروها افزایش می‌یابد. به نظر می‌رسد که برای دستیابی به شادی باید صبر داشته باشید.

          انجام مرتب ورزش، به همراه مصرف داروها و انجام مشاوره می‌تواند به افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند، کمک کند تا بر احساس تنهایی و آسیب‌پذیری غلبه کنند.اگر شما هم دچار افسردگی هستید، راه‌هایی وجود دارد که بتوانید شادتر شوید. این پنج طریق به شما کمک می‌کند که خلق خود را خوش کنید.                           

استرس، فشارهای کاری، اخبار ناخوشایند… ما همگی نیاز داریم که فشار و ناراحتی‌های روزمره را از خود دور کنیم. چند لحظه استراحت، هر چند کوتاه برای تجدید قوا و کسب انرژی لازم است… برای همه ما پیش آمده که در ادامه یک روز کاری دیگر قادر به فعالیت نیستیم و توان برخورد مناسب با مسائل و چالش های موجود را نداریم . گاه آن قدر ذهن ما شلوغ و درهم و برهم است که انگار جایی برای ورود اطلاعات جدید برای آن نیست. در این مواقع اگر افراد یاد بگیرند که با اجرای حرکاتی ساده و تنظیم کننده خستگی خود را بدر کنند انرژی تازه ای را برای ادامه کار باز خواهند یافت

 در روز ? دقیقه به خود فرصت دهید و این ?? راهکار را برای کاهش فشار به کار برید:

در محل کار:

• کاغذها و پرونده‌های چیده شده روی هم روی میز کار خفه کننده هستند. بهترین کار این است که از شر کاغذهای اضافه خلاص شوید و باقی را مرتب کنید.

• اضافه کردن چند قاب عکس، وسایل تزئینی شخصی و گیاهان سبز روی میز می‌تواند کمی از فشار کار بکاهد.

• توصیه می‌شود در طول روز در ?? دقیقه‌ای که به وقت ناهار اختصاص داده شده چند دقیقه‌ای را بیرون بروید و کمی قدم بزنید تا ماهیچه‌هایتان کمی استراحت کند. و یا ده دقیقه در حالت دراز کش با چشمانی بسته قرار گیرید.

• هر وقت احساس خستگی کردید، چشمان‌تان را ببندید و درست و عمیق نفس بکشید. به این ترتیب انرژی مثبت وارد ریه شما شده و ذرات مسموم و منفی دفع می‌شود.

• حتی اگر به طور صحیح جلوی کامپیوتر ساعت‌ها بنشینید، با این حال بدنتان خسته می‌شود. پس لازم است هر چند وقت یک بار بدن‌تان را بکشید تا خستگی از بدن‌تان بیرون برود.

اضافه کردن چند قاب عکس، وسایل تزئینی شخصی و گیاهان سبز روی میز می‌تواند کمی از فشار کار بکاهد.

• بعضی‌ها سعی می‌کنند خمیازه‌شان را بخورند اما بهتر است بدانید خمیازه کشیدن به شل شدن ماهیچه‌های صورت و رسیدن اکسیژن به مغز کمک می‌کند. سعی نکنید جلوی خمیازه‌تان را بگیرید. دهانتان را تا جایی که راحت هستید، بازکنید و عمیق نفس بکشید. اگر لازم است زبان و فک‌تان را تکان دهید تا خستگی به طور کامل از بدن‌تان خارج شود.

در خانه:

• فعالیت فیزیکی بهترین راه برای آرام کردن خود است. حرکات کششی و گرم کردن‌های پیش از فعالیت‌ ورزشی تا حد زیادی به کاهش فشار و خستگی ماهیچه‌ها کمک می‌کند.

• ماساژ دادن گردن، شانه‌ها، بازوها، کمر و پاها مخصوصا با روغن‌های گیاهی سبب کاهش فشار و استرس می‌شود.

• بهتر است در طول برخی ساعات مثلا وقت ناهار یا خواب نیم روزی موبالیتان را خاموش کنید وتلفن را از برق بکشید تا حواستان را پرت نکنند. می‌توانید در سکوت کامل ناهار بخورید.

منبع : تبیان

زهدى که بدان شدیدا ترغیب شده است نقطه مقابل دنیا پرستى است که سخت نفى گردیده است . با تعریف و توضیح هر یک ازاین دو مفهوم , دیگرى نیز روشن مى شود ولى نظر به تاکید و اصرار فراوان وفوق العاده اى که در مواعظ امیرالمؤمنین على ( ع ) درباره منع و تحذیر ازدنیا پرستى به عمل آمده است و اهمیت فى نفسه این موضوع , ما این راجداگانه و مستقل طرح مى کنیم و توضیحات بیشترى مى دهیم تا هر گونه ابهامرفع بشود .
نخستین مطلب اینست که چرا این همه در کلمات امیرالمؤمنین به این مطلب توجه شده است بطورى که نه خود ایشان مطلب دیگرى را این اندازهمورد توجه قرار داده اند نه رسول اکرم و یا سایر ائمه اطهار این اندازه درباره غرور و فریب دنیا و فنا و ناپایدارى آن و بى وفائى آن و لغزانندگىآن و خطرات ناشى از تجمع مال و ثروت و وفور نعمت و سرگرمى بدانها سخن گفته اند .
خطرى که غنائم بوجود آورد این یک امر تصادفى نیست . مربوط است به سلسله خطرات عظیمى که درعصر على ( ع ) , یعنى در دوران خلافت خلفاء خصوصا دوره خلافت عثمان که منتهى به دوره خلافت خود ایشان شد , متوجه جهان اسلام از ناحیه نقل وانتقالات مال و ثروت گردیده بود . على علیه السلام این خطرات را لمسمى کرد و با آنها مبارزه مى کرد : مبارزه اى عملى در زمان خلافت خودش کهبالاخره جانش را روى آن گذاشت و مبارزه اى منطقى و بیانى که در خطبه ها ونامه ها و سایر کلماتش منعکس است .
فتوحات بزرگى نصیب مسلمانان گشت , این فتوحات مال و ثروت فراوانىرا به جهان اسلام سرازیر کرد , ثروتى که به جاى اینکه به مصارف عموم برسدو عادلانه تقسیم شود , غالبا در اختیار افراد و شخصیتها قرار گرفت .مخصوصا در زمان عثمان , این جریان فوق العاده قوت گرفت . افرادى که تاچند سال پیش فاقد هر گونه ثروت و سرمایه اى بودند داراى ثروت بى حساب شدند اینجا بود که دنیا کار خود را کرد و اخلاق امت اسلام به انحطاطگرائید .
فریادهاى على در آن عصر خطاب به امت اسلام به دنبال احساس این خطر عظیم اجتماعى بود .
مسعودى در ذیل احوال عثمان مى نویسد :
( عثمان فوق العاده کریم و بخشنده بود ( البته از بیت المال ! )کارمندان دولت و بسیارى از مردم دیگر راه او را پیش گرفتند , او رابراى اولین بار در میان خلفا خانه خویش را با سنگ و آهک بالا برد ودرهایش را از چوب ساج و عرعر ساخت و اموال و باغات و چشمه هایى درمدینه اندوخته کرد , وقتى که مرد در نزد صندوقدارش صدو پنجاه هزار دینارو یک میلیون درهم پول نقد بود , قیمت املاکش در وادى القرى و حنین وجاهاى دیگر , بالغ بر صد هزار دینار مى شد . اسب و شتر فراوانى از اوباقى ماند) .
آنگاه مى نویسد :

( در عصر عثمان جماعتى از یارانش مانند خودش ثروتهااندوختند : زبیر بن العوام خانه اى در بصره بنا کرد که اکنون در سال 332 (زمان خود مسعودى است ) هنوز باقى است . و معروف است خانه هایى در مصر, کوفه و اسکندریه بنا کرد , ثروت زبیر بعد از وفات پنجاه هزار دینارپول نقد و هزار اسب و هزارها چیز دیگر بود . خانه اى که طلحه بن عبداللهدر کوفه با گچ و آجر و ساج ساخت هنوز ( در زمان مسعودى ) باقى است و بهدار الطلحتین معروف است . عایدات روزانه طلحه از املاکش در عراق هزار دینار بود . در سرطویله او هزار اسب بسته بود . پس از مردنش یک سى و دوم ثروتش هشتادو چهار هزار دینار برآورد شد .
مسعودى نظیر همین ثروتها را براى زید بن ثابت و یعلى بن امیه و بعضىدیگر مى نویسد .
بدیهى است که ثروتهاى بدین کلانى از زمین نمى جوشد و از آسمان همنمى ریزد , تا در کنار چنین ثروتهایى فقرهاى موحشى نباشد چنین ثروتهافراهم نمى شود . اینست که على ( ع ) در خطبه 127 پس از آنکه مردم را ازدنیاپرستى تحذیر مى دهد , مى فرماید :
( و قد اصبحتم فى زمن لا یزداد الخیر فیه الا ادبارا , و لا الشر الااقبالا و لا الشیطان فى هلاک الناس الا طمعا . فهذا اوان قویت عدته و عمت مکیدته و امکنت فریسته . اضرب بطرفک حیث شئت من الناس فهل تبصر الافقیرا یکابد فقرا او غنیا بدل نعمه الله کفرا او بخیلا اتخذ البخل بحقالله دفرا او متمردا کان باذنه عن سمع المواعظ و قرا . این خیارکم وصلحاؤکم و این احرارکم و سمحاؤکم ؟ و این المتورعون فى مکاسبهم والمتنزهون فى مذاهبهم ؟ ) .
همانا در زمانى هستید که خیر دائما واپس مى رود , و شر همى به پیشمىآید , و شیطان هر لحظه بیشتر به شما طمع مى بندد . اکنون زمانى است که تجهیزات شیطان ( وسائل غرور شیطانى ) نیرو گرفته و فریب شیطان در همه جا گسترده شده و شکارش آماده است . نظر کن , هر جا مى خواهى از زندگىمردم را تماشا کن , آیا جز این است که یا نیازمندى مى بینى که با فقر خود دست و پنجه نرم مى کند و یا توانگرىکافر نعمت یا ممسکى که امساک حق خدا را وسیله ثروت اندوزى قرار دادهاست , و یا سرکشى که گوشش به اندرز بدهکار نیست . کجایند نیکان وشایستگان شما ؟ کجایند آزادمردان و جوانمردان شما , کجایند پارسایان شمادر کار و کسب ؟ کجایند پرهیزکاران شما ؟) . . .

سکر نعمت 
امیرالمؤمنین در کلمات خود نکته اى را یاد مى کند که آن را ( سکر نعمت ) یعنى مستى ناشى از رفاه مى نامد که به دنبال خود ( بلاى انتقام) رامىآورد .
در خطبه 149 مى فرماید :
( | ثم انکم معشر العرب اغراض بلایا قد اقتربت , فاتقوا سکرات النعمه و احذروا بوائق النقمه |) .
شما مردم عرب هدف مصائبى هستید که نزدیک است . همانا از ( مستى هاىنعمت) بترسید و از بلاى انتقام بهراسید .
آنگاه على ( ع ) شرح مفصلى درباره عواقب متسلسل و متداوم این ناهنجاریها ذکر مى کند . در خطبه 185 آینده وخیمى را براى مسلمین پیشگویىمى کند . مى فرماید :
( | ذاک حیث تسکرون من غیر شراب بل من النعمه و النعیم |) .
آن , در هنگامى است که شما مست مى گردید , اما نه از باده , بلکه از نعمت و رفاه .
آرى سرازیر شدن نعمتهاى بى حساب به سوى جهان اسلام و تقسیم غیر عادلانه ثروت و تبعیضهاى ناروا , جامعه اسلامى را دچار بیمارى مزمن ( دنیا زدگى) و ( رفاه زدگى) کرد .
على ( ع ) با این جریان که خطر عظیمى براى جهان اسلام بود و دنباله اشکشیده شد مبارزه مى کرد و کسانى را که موجب پیدایش این درد مزمن شدندانتقاد مى کرد . خودش در زندگى شخصى و فردى درست در جهت ضد آن زندگى هاعمل مى کرد , هنگامى هم که به خلافت رسید در صدر برنامه اش مبارزه با همین وضع بود .

 وجهه عام سخن مولى
این مقدمه که گفته شد براى این است که وجهه خاص سخن امیرالمؤمنین درمورد دنیاپرستى که متوجه یک پدیده مخصوص اجتماعى آن عصر بود روشن شود .
از این وجهه خاص که بگذریم , بدون شک , وجهه اى عام نیز هست که اختصاص به آن عصر ندارد , شامل همه عصرها و همه مردم است و جزء اصولتعلیم و تربیت اسلامى است , منطقى است که از قرآن کریم سرچشمه گرفته ودر کلمات رسول خدا و امیرالمؤمنین و سایر ائمه اطهار و اکابر مسلمین تعقیب شده است , این منطق است که دقیقا باید روشن شود . ما در بحث خود بیشتر متوجه وجهه عام سخن امیرالمؤمنین هستیم , وجهه اى که از آن وجهه همه مردم در همه زمانها مخاطب على هستند .

 زبان مخصوص هر مکتب
هر مکتب زبان مخصوص به خود دارد , براى درک مفاهیم و مسائل آن مکتب باید با زبان مخصوص آن مکتب آشنا شد .
از طرف دیگر , براى فهم زبان خاص آن مکتب باید در درجه اول بین شکلى آنرا درباره هستى و جهان و حیات و انسان , و به اصطلاح : جهان بینىآنرا بدست آورد .
اسلام جهان بینى روشنى درباره هستى و آفرینش دارد . با دید ویژه اى به حیات و زندگى انسان مى نگرد .
از جمله اصول جهان بینى اسلامى اینست که هیچگونه ثنویتى در هستى نیست , آفرینش از نظر بینش توحیدى اسلام به دو بخش ( باید) و ( نباید) تقسیم نمى شود . یعنى چنین نیست که برخى موجودات خیر و زیبا هستند ومى بایست آفریده شوند ولى برخى دیگر شر و نازیبا هستند و نمى بایست آفریده شوند و آفریده شدند .
در جهان بینى اسلامى این چنین منطقى کفر و منافى با اصل توحید است . ازنظر اسلام همه چیز بر اساس خیر و حکمت و حسن و غایت آفریده شده است
 الذى احسن کل شىء خلقه ( 1 ) ما ترى فى خلق الرحمان من تفاوت  (2).
علیهذا منطق اسلام در مورد ذم دنیا هرگز متوجه جهان آفرینش نیست . جهان بینى اسلامى که بر توحید خالص بنا شده است ,بر روى توحید در فاعلیت تکیه فراوان کرده است , شریکى در ملک خدا قائلنیست . این چنین جهان بینى نمى تواند بدبینانه باشد . اندیشه چرخ کج مدار و فلک کج رفتار یک اندیشه اسلامى نیست . پس ذم دنیا متوجه چیست ؟

دنیاى مذموم
معمولا مى گویند آنچه از نظر اسلام مذموم و مطرود است علاقه به دنیا است , این سخن هم درست است و هم نادرست , اگر مقصود از علاقه صرف ارتباط عاطفى است نمى تواند سخن درستى باشد , چون انسان در نظام کلى خلقت همواره با یک سلسله علائق و عواطف و تمایلات آفریده مى شود و این تمایلات جزء سرشت او است , او خودش اینها را کسب نکرده است و به علاوه این علائق زائد و بى جا نیست . همانطورى که در بدن انسان هیچ عضو زائدى وجودندارد حتى یک موئین رگ اضافى هم در کار نیست هیچ عاطفه و علاقه طبیعى زائدى هم وجود ندارد . تمام تمایلات و عواطف سرشتى بشر متوجه هدفها وغایاتى حکیمانه است .
قرآن کریم این عواطف را به عنوان آیات و نشانه هایى از تدبیر الهى وحکمتهاى ربوبى یاد مى کند .
( و من آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا الیها و جعلبینکم موده و رحمه) ( 3 ) .
از جمله نشانه هاى حق اینست که از جنس خود شما همسرانى براى شما آفریده که در کنار آنها آرامش بیابید و میانشما و آنها الفت و مهربانى قرار داد .
این عواطف و علائق یک سلسله کانالهاى ارتباطى میان انسان و جهان است , بدون اینها انسان نمى تواند راه تکامل خویش را بپیماید . پس جهان بینىاسلامى همانطور که به ما اجازه نمى دهد جهان را محکوم و مطرود و مذموم بشماریم اجازه نمى دهد علائق طبیعى و کانالهاى ارتباطى انسان و جهان را نیززائد و بى مصرف و قطع شدنى بدانیم , این علائق و عواطف , جزئى از نظامعمومى آفرینش است . انبیاء و اولیاء حق از این عواطف در حد اعلابرخوردار بودند .
حقیقت اینست که منظور از علاقه به دنیا تمایلات طبیعى و فطرى نیست ,مقصود از علاقه و تعلق , بسته بودن به امور مادى و دنیاوى و در اسارت آنها بودن است که توقف است و رکود است و باز ایستادن از حرکت وپرواز است و سکون است و نیستى است . اینست که دنیا پرستى نام دارد واسلام سخت با آن مبارزه مى کند , و این است آن چیزى که بر ضد نظام تکاملىآفرینش است و مبارزه با آن همگامى با ناموس تکاملى آفرینش است .تعبیرات قرآن مجید در این زمینه در حد اعجاز است و در فصل هاى آینده این مطلب را توضیح خواهیم داد .

آگاه باشید پس از من مردى با گلوى گشاده و شکمى بزرگ بر شما مسلط خواهد شدهر چه بیاید مى‏خورد و در پى آن است که آنچه ندارد به دست آورد،او را بکشید ولى‏هرگز نمى‏توانید او را به قتل برسانید.آگاه باشید به زودى او شما را به بیزارى و بدگوئى به‏من وادار مى‏کند،بدگوئى را در هنگام اجبار دشمن،به شما اجازه مى‏دهم که این بر درجات و بلندى مقام من مى‏افزاید و موجب نجات شما است.اما بیزارى‏و برائت،هرگز از من بیزارى مجوئید که من بر فطرت توحید تولد یافته‏ام و در ایمان و مهاجرت‏از همه پیش قدم‏تر بوده‏ام.

توضیح‏ها:

[1]«الا و انه سیامرکم بسبى‏»معاویه پس از رسیدن به حکومت مطلق العنان،به عراق و شام و تمام شهر-هاى اسلامى دستور داد به امام(ع)ناسزا بگویند و از او بیزارى بجوینداین سخن را بالاى منبرها اعلام کردند،و این کار بین جمعى از مردم به‏صورت رسم و عادت در آمد.

معاویه خود نیز در آخر خطبه نماز جمعه بیشرمانه به مقام مقدس امام(ع)جسارت میکردابو عثمان مى‏گوید:

گروهى از بنى امیه به معاویه گفتند به هر کجا مى‏خواستى رسیده‏اى پس‏چه خوب است دیگر دست از جسارت به على(ع)بردارى‏معاویه در پاسخشان گفت:

«لا و الله حتى یربوا علیه الصغیر و یهرم علیه الکبیر و لا یذکر له ذاکر فضلانه بخدا سوگند باید کودکان با این روش پرورش یابند و بزرگسالان به سن کهولت‏برسند و کسى از فضائل او سخنى به میان نیاورد!...

این کار تا زمان‏«عمر بن عبد العزیز»ادامه داشت و او کسى بود که‏جسارت به على(ع)را از میان برداشت و به جاى آن آیه 90 سوره نحل «ان‏الله یامر بالعدل و الاحسان...» (که امام خود معمولا در نماز قرائت مى‏کرد)قرار داد،و براى تمام شهرهاى اسلامى بخشنامه صادر کرد که همه خطبا به‏جاى بدگوئى آیه مذکور را تلاوت کنند(شرح ابن ابى الحدید جلد 4 از صفحه‏56) ولى این سئوال مطرح مى‏شود که انگیزه عمر بن عبد العزیز در این موردچه بوده است؟

در پاسخ باید گفت اگر آدم خوشبینى نباشیم،باید علت آن را در جنبه‏هاى سیاسى بدانیم، چنانچه غزالى در احیاء العلوم به آن اشاره کرده است،که در آنزمان عمر بن عبد العزیز،مردم از بنى امیه تنفر پیدا کرده بودند و عمر بن-عبد العزیز به این وسیله آبروى رفته را تا حدى باز گردانید.

ولى در حالات او نیز مى‏یابیم که خود،علت آنرا دو چیز نقل کرده است:

یکى اینکه روزى هنگام بازى با کودکان ناسزا به امام(ع)مى‏گفته،استادش که یکى از فرزندان‏«عتبه بن مسعود»بود در همین وقت از کنارش گذشته‏و سخن او را شنیده است و به هنگام درس،استاد نمازش را طولانى کرده که‏علت آن را نارضایتى از این شاگرد بوده است، پس از پایان نماز عمر بن عبد العزیزپرسیده است علت ناراضى بودن شما چیست؟

استاد در پاسخش با ناراحتى پرسیده:

تو على(ع)را ناسزا مى‏گفتى؟

عمر پاسخ داده است‏بلى.

و استاد به او گفته: کى شنیدى که خداوند پس از رضایت‏بدر به آنها غضب کرده باشد.

و عمر پرسیده است:

که مگر على(ع)از اهل بدر است؟

و استاد پاسخ گفته که مگر در بدر جز على کسى را مى‏توان بحساب آورد؟

و عمر قول داده است که دیگر ناسزا را تکرار نکند.

و دیگر اینکه عمر بن عبد العزیز گفته است:

پدرم مردى فصیح و سخنور بود،اما در خطبه هنگامى که به بدگوئى به‏امام(ع)مى‏رسید زبانش لکنت پیدا مى‏کرد،از او پرسیدم چرا چنین مى‏شوى؟

در پاسخم گفت:

اگر مردم شام که پاى منبرم نشسته‏اند از فضائلى که من درباره على(ع)مى‏دانم بدانند هرگز از ما متابعت نخواهند کرد.

من به خاطر این دو جهت تصمیم گرفتم اگر به جائى برسم نگذارم کسى به‏امام(ع)جسارت کند.

(شرح ابن ابى الحدید جلد 4 صفحه 58)

البته ممکن است گفته شود این دو قسمت علاوه بر جنبه سیاسى و زمینه‏هاى‏خاص فکرى مردم در عصر او نسبت‏به على(ع)هر سه در این موضوع دخالت‏داشته است.

[2]چگونگى جعل احادیث در مورد امام(ع)در این باره‏«ابو جعفر اسکافى‏»که از دانشمندان علم کلام و معتزلى است‏مى‏گوید:

معاویه عده‏اى از صحابه و تابعین را خریده بود تا در مذمت على ابن-ابیطالب(ع)حدیث جعل کنند،او براى جعل هر حدیث مبلغ زیادى جایزه مى‏داد از جمله کسانى که معاویه را در این کار یارى میکردند و پول دریافت میداشتند(ابو هریره)(عمرو عاص)(مغیرة بن شعبه) عروة بن زبیر و سمرة بن جندب‏بوده‏اند (نحل/16،آیه‏90)به عنوان نمونه:

معاویه 100 هزار درهم به سمرة بن جندب داد حدیثى از خود درست کندکه آیه 204 و 205 سوره بقره(و من الناس من یعجبک.×.)درباره على بن‏ابیطالب نازل شده و آیه‏207 این سوره (و من الناس من یشترى نفسه ابتغاءمرضات الله...) درباره‏«ابن ملجم‏»،اما سمره 100 هزار درهم را کم شمردمعاویه 200 هزار درهم داد قبول نکرد آن را به 300 هزار رسانید باز نپذیرفت‏تا اینکه چهار صد هزار درهم بخشید،در این جا بود که تن در داد و روایتى دراین باره جعل کرد.

چه خوب است‏بدانیم روایات افرادى را که برشمردیم از نظر واقع بینان‏اهل تسنن چه اندازه ارزش دارد،در اینجا یکى از آنها یعنى ابو هریره رامعرفى مى‏کنیم:

«ابو جعفر اسکافى‏»درباره او مى‏گوید:«ابو هریره‏»از نظر بزرگان ما بى ارزش‏است و روایتش قبول نیست عمر او را با تازیانه زد و گفت‏با این روایتهاى‏زیاد،به رسول خدا دروغ مى‏بندى.

«سفیان ثورى‏»از ابراهیم تیمى نقل مى‏کند که روایات ابو هریره جز آنهاکه درباره بهشت و دوزخ،است مورد قبول مسلمانان نبوده است.

«ابو یوسف‏»از دانشمندان اهل تسنن مى‏گوید:

به‏«ابو حنیفه‏»گفتم آیا تمام روایاتیکه از پیغمبر(ص)نقل مى‏شود بایدپذیرفت؟و از هر کس نقل شده قبول کنیم؟

در پاسخم گفت همه اصحاب پیغمبر(ص)عادلند جز چند نفر،از جمله‏«ابو هریره‏»و«انس بن مالک‏»را نام برد.

«ابو جعفر اسکافى‏»در این قسمت مطالب فراوانى نقل مى‏کند و به رد این‏گروه از جعل کنندگان احادیث مى‏پردازد و سرانجام مى‏گوید:

از آن طرف بنى امیه آنچنان از اظهار فضائل على(ع)مانع مى‏شدند وافراد را کیفر مى‏نمودند که اگر کسى مى‏خواست از على(ع)روایتى نقل کندگر چه در فضائل او هم نبود مى‏گفت‏«سمعت ابا زینب‏»از ابو زینب شنیدم(منظوراز زینب،زینب دختر على(ع)است!)«ابو جعفر اسکافى‏»اضافه مى‏کند اینها بما مى‏گوید:

احادیث در فضائل امام آن قدر بوده که با همه این سختگیریها در دوران‏بنى امیه،باز هم کتابها از آن پر است و این پیدا است که خداوند سرى در وجوداین مرد بزرگ گذاشته که باید همه او را بشناسند،و گرنه با این وضع فضیلتى‏از او به یاد نمى‏ماند،خیلى روشن است،اگر رئیس شهرى بر کسى از اهل آن‏شهر خشم گیرد و مدتى مردم را از بردن نام وى منع کند، بزودى فراموش مى‏شوددر صورتیکه مى‏بینیم از«عبد الله بن شداد»نقل شده که حاضرم مرا آزاد بگذارندو از صبح تا شب فضائل على(ع)را برشمارم و سپس گردنم را بزنند.

(اقتباس‏از شرح ابن ابى الحدید جلد 4 صفحه‏63-73)

[3]«سبقت الى الایمان و الهجره‏»در اینجا امام(ع)به پیشگام بودن خویش در ایمان و اسلام و هجرت اشاره‏کرده است،و ابن ابى الحدید فصلى در کتاب خود گشوده و روایات فراوانى در مورد سبقت امام(ع)بر همه از نظر ایمان آورده است در ضمن به این قسمت‏که بعضى ادعا مى‏کنند،ابو بکر بر دیگران سبقت داشته اشاره نموده و مى‏گوید:

اکثر اهل حدیث و اکثر محققان تاریخ گفته‏اند على(ع)نخستین کسى است‏که اسلام را پذیرفته است.

و سرانجام اظهار نظر مى‏کند که روایات و اخبارى که مورخان و محدثان‏درباره سبقت اسلام على(ع)نقل کرده‏اند با آنچه نسبت‏به ابو بکر در این موردآمده است قابل مقایسه نیست،آن احادیث فراوان کجا،و آنچه درباره‏ابو بکر گفته‏اند کجا؟

از جمله روایاتى که درباره امام(ع)آمده روایتى است که سلمان فارسى‏از قول پیغمبر نقل کرده که پیامبر(ص)فرمود:

«اولکم واردا على الحوض اولکم اسلاما على بن ابیطالب‏».

«ابن عبد البر»نویسنده کتاب‏«استیعاب‏»مى‏نویسد:

از«سلمان‏»،«ابوذر»،«مقداد»،«خباب ابن الارت‏»،«ابو سعید خدرى‏»و«زید بن اسلم‏»نقل شده،که على(ع)اولین کسى است که اسلام آورده است.

(ابن ابى الحدید جلد 4 صفحه‏116-124)(در مورد سبقت امام(ع)به ایمان در ذیل خطبه 71 شماره‏173 بحث‏نموده‏ایم).

خلاصه اینکه سبقت على(ع)در ایمان به پیامبر به اندازه‏اى روشن است که‏نیاز به بحث ندارد.

و اما در مورد سبقت امام(ع)در هجرت‏سبقت امام(ع)بر سایر مسلمانان در پذیرش اسلام که گفتیم بسیار روشن‏است و نیاز به بحث ندارد،ولى در مورد هجرت مى‏دانیم که على(ع) اولین‏مهاجر نبود،بلکه ماموریت داشت در مکه بجاى پیغمبر بماند،و کارهاى ناتمام حضرت را انجام داد،سپس به مدینه مهاجرت کند،با این حال گفته فوق چه‏مفهومى خواهد داشت؟

از سخنانى است که امام علی(ع)فرموده است در این سخن از متابعت هوى‏و هوس و آرزوهاى طولانى بر حذر مى‏دارد»

اى مردم!ترسناک‏ترین چیزى که از آن بر شما خائفم دو چیز است:

پیروى از هوا و هوس.و آرزوهاى طولانى.

اما تبعیت از هوا و هوس انسان را از راه حق باز مى‏دارد و آرزوهاى طولانى آخرت رابدست فراموشى مى‏سپارد.

آگاه باشید دنیا بسرعت پشت کرده،و به قدرته مانده ظرفى که آب آن را ریخته‏باشند بیشتر از آن باقى نمانده است!

و به هوش باشید که آخرت رو به ما مى‏آید.

دنیا و آخرت هر کدام فرزندانى دارند بکوشید از فرزندان آخرت باشید نه از فرزندان‏دنیا،زیرا در روز رستاخیز هر فرزندى به مادر خویش ملحق مى‏گردد.

هم اکنون هنگام عمل است نه حساب،و فردا وقت‏حساب است نه عمل!

سید رضى میفرماید:

«حذاء»یعنى سریع،و بعضى آن را«جذاء»خوانده‏اند(که به معنى بى برکت وبى عاقبت است).

توضیح‏ها:

[1]سخنان فوق را مرحوم کلینى در کتاب‏«روضه کافى‏»آورده است‏و از جمله خطبه‏هائى است، که‏«نصر بن مزاحم‏»در کتاب‏«صفین‏»ذکر کرده،و قسمتهائى از آن در ضمن خطبه‏اى که به نام‏«بالغة‏»معروف است در کتاب‏«تذکرة السبط‏»آمده است.

(مستدرک و مدارک نهج البلاغه ص‏243)

[2]«اتباع الهوى‏»این جمله امام به حقیقت روشنى اشاره مى‏کند،چه اینکه هوا پرستى‏معمولا همچون پرده‏اى به روى عقل انسان کشیده مى‏شود و حقیقت را در نظراو دگرگون مى‏نماید، جز مقصود خود را نمى‏بیند و به غیر آن نمى‏اندیشد وبهمین جهت از حق باز مى‏ماند،و اما آرزوهاى دور و دراز آنچنان انسان رامشغول و سرگرم به خود مى‏کنند که هر چه غیر از آن است فراموش مى‏گردد.

امروز روز تمرین و آمادگى است!

اما بعد،دنیا روى بازگردانده و وداع خویش را اعلام داشته است،آخرت روى آورشده و طلایه آن آشکار گردیده است‏آگاه باشید!امروز،روز تمرین و آمادگى،و فردا روز مسابقه است،جائزه برندگان،بهشت،و سرانجام عقب ماندگان آتش خواهد بودآیا کسى یافت مى‏شود که‏پیش از فرا رسیدن مرگش از خطاهایش توبه کند؟و آیا انسانى پیدا مى‏شود که قبل از رسیدن‏آن روز،عمل نیکى براى خود انجام دهد؟

آگاه باشید!همه در دوران آرزوئى بسر مى‏برید که اجل و مرگ بدنبال دارد با این‏حال هر کس پیش از رسیدن اجلش،در همان دوران آرزوهایش به عمل پردازد،اعمالش‏به او منفعت مى‏بخشد و مرگش به او زیانى نمى‏رساند،و آن کس که در این ایام آرزو،پیش‏از فرا رسیدن اجل در عمل کوتاهى کند گرفتار خسران شده و فرا رسیدن اجل براى وى‏زیانبخش است.

همانطور که به هنگام ترس و ناراحتى براى خدا عمل مى‏کنید به هنگام آرامش‏نیز عمل نمائید.

آگاه باشید من هرگز چیزى مانند بهشت ندیدم که خواستارانش به خواب رفته باشند،و نه همانند آتش:که فراریان از آن،این چنین در خواب فرو رفته باشند.

خوب بدانید!آنها که از حق بهره‏مند نشوند،زیان باطل دامنشان را فرا خواهدگرفت،و آنکس که هدایت،راهنمایش نگردد گمراهى او را به هلاکت مى‏کشاند.

آگاه باشید!فرمان کوچ درباره شما صادر گردیده،و به زاد و توشه آخرت راهنمائى‏شده‏اید وحشتناکترین چیزى که بر شما مى‏ترسم هوا پرستى و آرزوهاى دور و دراز است‏از این دنیا زاد و توشه‏اى برگیرید که فردا خود را با آن حفظ کنید!سید رضى مى‏فرماید:

اگر سخنى باشد که مردم را بسوى زهد بکشاند و به عمل براى آخرت وادار سازدهمین سخن است که مى‏تواند علاقه انسان را از آرزوها قطع کند و جرقه‏ى بیدارى و تنفراز اعمال زشت را در قلب،برافروزد،و از شگفت‏آورترین جمله‏هاى مزبور،این جمله است:

«الاوان الیوم المضمار و غدا السباق و السبقة الجنة و الغایة النار»آگاه باشید امروز روز تمرین‏و آمادگى و فردا روز مسابقه است جائزه برندگان بهشت و سرانجام عقب ماندگى آتش‏خواهد بود زیرا با اینکه در این کلام الفاظ بلند و معانى گرانقدر و تمثیل صحیح،و تشبیه واقعى‏مى‏باشد سرى عجیب و معنائى لطیف در آن نهفته شده و آن جمله‏«و السبقة الجنة و الغایة النار»است،امام بین این دو لفظ‏«السبقة‏»و«الغایة‏»بخاطر اختلاف معنى جدائى افکنده، نگفته‏است‏«السبقة النار»چنانکه‏«السبقة الجنة‏»گفته،زیرا سبقت جستن در مورد امرى دوست‏داشتنى است،و این از صفات بهشت است و این معنى در آتش‏«که از آن بخدا پناه میبریم‏»وجود ندارد،امام جائز ندانسته که بگوید:

«السبقة النار»بلکه فرموده است الغایة النار،زیرا مفهوم غایت(پایان)مفهوم وسیعى است که در موضوعات مسرت بخش و غیر مسرت بخش به کار مى‏رود و در حقیقت‏مرادف‏«مصیر»و«مآل‏»است(که به معنى سرانجام مى‏آید)چنانکه خداوند مى‏فرماید:

«قل تمتعوا فان مصیرکم الى النار»:به کافران بگو بهره بگیرید که سرانجام شما بسوى‏آتش است.

در این خطبه دقت کنید که باطنى شگفت‏آور و عمقى زیاد دارد و چنین است اکثرسخنان امام(ع)و در بعضى نسخه‏هاى این خطبه چنین آمده است‏«و السبقة الجنة‏»(به ضم‏سین)که به جائزه‏اى گفته مى‏شود که به پیشتازان و برندگان مسابقه داده مى‏شود خواه وجه‏نقد باشد یا جنس دیگرى و معنى هر دو کلمه به هم نزدیک است.

توضیح‏ها:

[1]این خطبه را«جاحظ‏»در کتاب‏«البیان و التبیین‏»و«مسعودى‏»در کتاب‏«مروج الذهب‏»و«ابن فتیبه‏»در عیون الاخبار-با کمى اختلاف‏در بعضى جمله‏ها و صاحب کتاب‏«اعجاز القرآن‏»و«تحف العقول‏»و«ابن‏عبد ربه‏»در«عقد الفرید»آورده‏اند.

(مستدرک و مدارک نهج البلاغه صفحه 242)

[2]امام(ع)در این خطبه از زهد،و پارسائى در دنیا سخن گفته‏است.

ابن ابى الحدید در اینجا نکات جالبى آورده که ذکر پاره‏اى از آن به مورداست:

الف-«ابو حازم‏»مى‏گوید:

«بین من و زمامداران،تنها یکروز تفاوت است اما دیروز که نه آنها لذات‏آن را به یاد دارند و نه من تلخیهاى آن را،و فردا هر دو در خطر قرار داریم،تنها امروز است که آنها زمامدارند و من در این حال،آنهم معلوم نیست تا عصرچه شود؟»!

ب:مى‏گویند:

هنگامى که عبد الملک مروان در سختى قرار گرفته بود،لباسشوئى را دیدگفت دوست دارم من هم مانند او لباسشو بودم،روزانه کسب مى‏نمودم وزندگى آرامى داشتم:این سخن را به ابو حازم گذارش کردند،گفت‏«الحمد لله‏که زمامداران به هنگام مرگ دوست دارند همچون ما باشند و ما در موقع مرگ‏آرزوى مقام آنان را نداریم‏»!

ج:به شخص زاهدى گفته شد چگونه به تنهائى به سر مى‏برى؟

گفت:تنها نیستم با خدایم همنشینم.

«اذا شئت ان یناجینى قرات کتابه،و اذا شئت ان اناجیه صلیت‏»:

یعنى هر گاه بخواهم او با من سخن بگوید کتابش را مى‏خوانم و هر گاه‏خواستم با او حرف بزنم نماز مى‏خوانم.

د:مى‏گویند اسکندر وارد یکى از شهرهائى که گشوده بود،شد،ازاولاد زمامداران آنها که باقى بودند جویا شد،گفته شد مردى از آنها هست‏که در قبرستان سکونت گزیده،وى را احضار کرد.

گفت:چرا مجاور قبرستان شده‏اى؟

پاسخ داد:مى‏خواستم تفاوت و برترى استخوانهاى زمامداران اززیردستانشان را بیابم،اما همه را مساوى یافتم،اسکندر گفت:

مى‏خواهى تابع من گردى که شرافت و بزرگى پدرانت را برایت زنده کنم‏اما اگر همت داشته باشى؟!

در پاسخ اسکندر گفت:اتفاقا همتم بلند است.

پرسید چیست؟گفت آرزوى من این است که:زندگى که مرگ نداشته باشد،جوانى که پیرى در آن نباشد ثروتى که فقر دست‏به آن نیازد،و خوشحالى‏که رنج‏به دنبال نداشته باشد،نصیبم شود.

اسکندر گفت:اینها نزد من پیدا نمى‏شود.

مرد گفت:پس مرا به حال خود واگذار تا از آنکس که دارد بخواهم.

ه:«منصور دوانیقى‏»از«عمرو بن عبید»در خواست کرد که او را اندرزکند عمرو گفت:

به آنچه دیده‏ام موعظه‏ات کنم،یا به آنچه شنیده‏ام؟

گفت:به آنچه دیده‏اى!

گفت:«عمر بن عبد العزیز»را به هنگام مرگ مشاهده کردم 11 پسر داشت‏و17 دینار از خود باقى گذاشت،5 دینار آن را کفنى برایش تهیه کردند و با 2دینار آن زمین قبرش خریدند،در نتیجه به هر یک از فرزندانش کمتر از یک دینارارث رسید.

اما«هشام بن عبد الملک‏»را هنگام مرگ دیدم که 10 پسر داشت و به هر کدام‏یک میلیون دینار از ارث او رسید.

یک روز هم یکى از پسران عمر بن عبد العزیز را یافتم که تنها در همان روز100 اسب را براى جهاد در راه خداوند آماده ساخته بود،و یکى از فرزندان‏هشام را ملاقات کردم،در حالى که دست نیاز بسوى مردى دراز کرده بود که به‏او صدقه دهد!

(نقل از جلد 2 شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ص 94 به بعد)

«از دعاهاى امام علی(ع)است که با آنها راز و نیاز مى‏کرده و سرمشقى براى مردم‏در آن نهفته است‏»

بار خدایا آنچه را که تو از من به آن آگاه‏ترى بر من ببخشاى!و اگر بار دیگر به سوى‏آن باز گردم،تو هم مغفرت خود را باز گردان!خداوندا آنچه را از کارهاى نیک که تصمیم گرفته‏ام و انجام نداده‏ام ببخش.

خداوندا آنچه را با زبان به تو تقرب مى‏جویم و قلبم با آن همآهنگ نیست مورد مغفرت‏خویش قرار ده!

الهى!نگاههاى اشارت آمیز،سخنان بى فایده و خواسته‏هاى نابجاى دل و لغزشهاى‏زبان را بر من ببخش!

توضیح‏ها:

(نیایش و دعا):

همانطور که ملاحظه مى‏فرمائید امام(ع)در اینجا با خدا راز و نیاز مى-کند و به درگاه او نیایش مى‏نماید و چنانکه میدانیم دعا داراى آثار روانى،اجتماعى،تربیتى و معنوى فراوانى است،چه اینکه انسان براى تقویت اراده‏و بر طرف کردن ناراحتى‏ها به تکیه‏گاهى نیازمند است،و دعا چراغ امید را درانسان روشن مى‏سازد.

ناگفته نماند که بسیارى از دعاهاى معصومین براى تعالیم چگونگى دعابه دیگران است و اگر در مورد خودشان باشد اشاره به ترک اولى‏ها و«حسنات‏الابرار سیئات المقربین‏»است.

براى توضیح بیشتر و سؤالاتى که در مورد دعا مى‏شود به جلد اول تفسیرنمونه صفحه‏467 تا 472 مراجعه فرمائید.

آیا می خواهید اثر افزایش سن در زیبایی خود را کاهش دهید. آیا آرزو دارید یک پوست صاف، شفاف، بدون لک و جوش و نرم داشته باشید؟ شما می توانید ظاهر جوان خود را با مراقبت ها و تمرینات مناسب حفظ کنید. این کار با یک رژیم غذایی متعادل و کم چربی، اصلاح پوشش، مدل مو و نحوه آرایش شما امکان پذیر است. و هر کدام از موارد فوق می تواند شما را چند سال جوانتر نشان دهد.

نکاتی برای مراقبت از پوست و مو و نحوه آرایش کردن

در اینجا نکاتی بیان شده است که می تواند به شما کمک می کند جوانتر بمانید و جوانتر به نظر بیایید:

- از مواد آرایشی کمتر استفاده کنید. و سعی کنید از پودر ها و کرم های بدون چربی برای پوشاندن جوش های خود استفده کنید.

- سعی کنید از پودر های سبک برای آرایش خود استفاده کنید و از پودر سنگین برای آرایش استفاده نکنید.

- از خط چشم مایع استفاده نکنید، بهتر است از خط چشم مدادی نرم استفاده کنید.

- سایه چشم که به صورت زاویه دار زده شود، باعث می شود جوانتر به نظر برسید.

- از انواع روژ لب شیمیایی استفاده نکنید.

- رنگ های طبیعی کمک می کنند در عین حال که با آرایش خود را زیبا تر می نمایید جوانتر هم بمانید.

- به خاطر داشته باشید پوست خود را منظم و حداقل روزی دو بار مرطوب کنید. مرطوب کننده های طبیعی کمک می کنند خون در پوست شما بهتر جریان داشته باشد و خطوط رنگی در پوست شما کم رنگ تر خواهد شد.

- استفاده از کرم زیر چشم هم اثر مناسبی بر حلقه زیر چشم دارد.

- پوست خود را از تابش مستقیم اشعه ماوراء بنفش محافظت کنید و سعی کنید از کلاه و عینک مناسب استفاده کنید و اگر چنین امکانی ندارید از کرم ضد آفتابی که با پوست شما سازگار است استفاده کنید.

- از موهای خود مراقبت کنید و مرتبا آنها را بشورید.

- حداقل هفته ای یکبار موهای خود را با یک چرب کننده مناسب ماساژ دهید.

- شب ها قبل از خواب پوست صورت خود را با کرم های گیاهی غنی شده با ویتامین ها ماساژ دهید.

- یک برنامه منظم برای ورزش داشته باشید و آنرا به دقت اجرا کنید، تا بدن و عضلات خود را تقویت کنید.

- روزانه مقدار زیادی آب و آبمیوه بنوشید.

- از مصرف مشروبات الکلی خود داری نمایید

- یکی از اعضای مهم بدن که در زیبایی و جوانتر دیده شدن شما نقش مهمی بازی می کند دندان های شما هستند پس با مراقبت از دندان هااز جوانی خود مراقبت کنید.

- از مصرف تنقلات شیرین خود داری کنید. با استفاده از سالادها و میوه های تازه نه تنها کالری کمتری مصرف می کنید بلکه نیاز بدن خود به ویتامین ها و مواد معدنی که زیبایی شما را می سازند تامین می کنید

salamatnews