خودسازی طلبه در کلام امام

 آشنایی با سیره و روش حضرت امام در زمینه های مختلف اجتماعی سیاسی فردی اقتصادی برای طلاب ما ضروری و بسیار حائز اهمیت است.

متاسفانه در حوزه ما آنطور که باید شخصیت امام خمینی رحمه الله معرفی نشده و این عارف بزرگ و عالم فرهیخته همچنان لابلای کتب فقهی و اصولی طلاب گم شده است.

 واقعیت این است که اگر بخواهیم حوزه ما موفق تر عمل کند و نیروهای بهتر مفیدتر و سازنده تری تحویل جامعه دهد باید ابعاد وجودی شخصیت امام راحل بیش از پیش برای طلاب مبتدی و جوان ما روشن شده و آشنایی با سیره و روش آن بزرگوار بیشتر گردد.

امام راحل به تهذیب روحانیت و مساله اخلاق در میان طلاب اهمیت بسزایی می‌داد و پیوسته بر این مساله تاکید می نمود و همیشه تزکیه  و خودسازی را قبل از تعلم می‌دانست.

 اکنون به گوشه ای از سخنان آن بزرگوار در این زمینه گوش جان می سپاریم:

باید دانست که مشکل‌ترین امور و سخت‏‌ترین چیزها دین‌داری است در لباس اهل علم و زهد و تقوا، و حفظ قلب نمودن است در این طریقه، و از این جهت است که اگر کسی در این طبقه به وظایف خود عمل کند و با اخلاص وارد این مرحله شود و گلیم خود را از آب بیرون کشد و پس از اصلاح خود به اصلاح دیگران پردازد و نگهداری از ایتام آل‌رسول نماید، چنین شخصی از زمره مقربین و سابقین به شمار آید.

 چنانچه حضرت صادق (ع) در خصوص چهار نفر حواریین حضرت باقر (ع) چنین تعبیر فرمود، و در وسائل از رجال کشی سند به ابی‏عبیده الحذاء رساند قال: سمعت اباعبدالله یقول: زراره و محمدبن مسلم و ابوبصیر و برید من الذین قال الله تعالی والسابقون السابقون اولئک المقربون.[1]

و احادیث در این مقوله بسیار است و فضیلت اهل علم بیش از آن است که در حوصله آید و کفایت می‏کند درباره آنها حدیث منقول از رسول اکرم صلی الله علیه و آله من جائه الموت و هو یطلب العلم لیحیی به الاسلام کان بینه و بین الانبیاء درجه واحده فی الجنه؛ کسی که بیاید او را مرگ در صورتی که طلب کند علم برای زنده‏کردن اسلام، در بهشت مقام او با مقام پیامبران یک درجه بیشتر فاصله ندارد.

و پس از این ان‏شاءالله ذکری از فضیلت آنان پیش می‏آید، و اگر خدای ناخواسته از طریق سلوک برکنار شد و راه باطل پیش گرفت از علمای سوء که بد‌ترین خلق‏الله هستند و درباره آنها احادیث سخت و تعبیرات غریب وارد شده است به شمار آید،

 و باید اهل علم و طلاب از این راه پر خطر اول چیزی را که در نظر گیرند این باشد که خود را اصلاح کنند در خلال تحصیل و آن را حتی‏الامکان بر جمیع امور مقدم شمارند که از تمام واجبات عقلیه و فرایض شرعیه واجب‌تر و سخت‏تر همین امور است.[2]

هم خودمان را تهذیب بکنیم و هم خودمان را متوجه به حق تعالی و احکام حق تعالی بکنیم و هم جامعه را به این راه دعوت کنیم که الحمدللَّه، امروز تقریبا همه مسائل تهذیبی و مسائل اخلاقی قابل دعوت است و هیچ مانعی از این نیست.

 اگر سابق شما می‏خواستید که بعضی از احکام الهی را منتشر کنید یا بعضی از اخلاق فاسده را ذکر بکنید، حتی در یک جای محدود هم نمی‏توانستید؛

برای اینکه آنهایی که مخالف شما بودند آن قدر فاسد بودند که شما از هر صفت زشتی که اسم می‏بردید، آنها به ریش می‏گرفتند و جلوی شما را می‏گرفتند و امروز بحمداللَّه این فرصت برای ما، برای شما آقایان علما، برای همه علمای اسلام در ایران پیش آمده است که راه باز است برای مهذب کردن مردم و دعوت مردم به صلاح.

بنابراین، آن چیزی که در رأس همه امور است، برای همه ماها اول تهذیب نفس است و در خلال او تهذیب مردم است. اگر انسان خودش مهذب نباشد نمی‏تواند دیگران را تهذیب کند، حرف اثر ندارد.

وقتی که آقایان خودشان را تهذیب کردند، خصوصا، ائمه جمعه که سر و کارشان با توده‏های عظیم مردم است، ائمه جماعت هم هست، اما ائمه جمعه بیشتر الان مورد توجه هستند، آنها باید ان شاء اللَّه به مقام عالی تهذیب برسند و مردم را هم دعوت به این مطلب بکنند.[3]

تا اصلاح نکنید نفوس خودتان را، از خودتان شروع نکنید و خودتان را تهذیب نکنید، شما نمی‏توانید دیگران را تهذیب کنید. آدمی که خودش آدم صحیحی نیست نمی‏تواند دیگران را تصحیح کند؛ هرچه هم بگوید فایده ندارد.[4]

شما آقایانی که می‏خواهید مردم را دعوت کنید به آخرت، دعوت کنید به صفات کذا، باید قدم اول را خودتان بردارید تا دعوت‏تان دعوت حق باشد، والا دعوت غیر حق است، دعوت کن شیطان است، از زبان شیطان دعوت می‏کند انسان.

 آن هم‏که درس توحید می‏گوید، آن هم همین‏طور است که اگر چنانچه در او آن منیت باشد، زبان، زبان شیطان است و درس توحید را به زبان شیطان می‏گوید. شما آقایانی که می‏خواهید بروید در جاهای دیگر و تربیت کنید مردم را، ملتفت باشید که یک وقت خدای نخواسته، خودتان آلوده نباشید و آنها را دعوت کنید.[5]

.........................................................

پی نوشت ها :

[1]. ابی عبیده‌حذاء می‌گوید: از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود: زراره و محمدبن مسلم و ابوبصیر و برید از جمله کسانی هستند که خداوند درباره آنان گفته است آنان به حقیقت مقربان درگاه‌اند. آنان در بهشت پرنعمت جاودانی متنعّم‌اند. (آیات 11 و 12 سوره واقعه)

[2]. چهل حدیث، ص 378ـ379.

[3]. صحیفه امام، ج 15، ص 505.

[4]. صحیفه امام، ج 13، ص 420.

[5]. صحیفه امام، ج 19، ص 253ـ254.

تهیه و فرآوری : محمد حسین امین ، گروه حوزه علمیه تبیان

بنیانگذار کیوکوشین مرحوم سوسای اویاما

اویاما به قدرتهای فوق العاده ای دست پیدا کرده بود و این امر باعث شده بود اشکالات و نواقص دیگر سبکهای موجود آن عصر را به آنها تذکر دهد اما آنها به جای اینکه عملکرد تمرین و شیوه های غلط خود را برای انسجام بخشیدن و پر قدرت کردن هنر رزمی یک کشورتغییر دهند با وی دشمنی کردند و یک شکارچی را برای کشتن اویاما اجیر کردند شکارچی برای کشتن اویاما به جنگل رفت وی را پیدا کرد و در حالی که نزدیک اویاما می شد اویاما نیز به نزدیکی وی می رفت در یک لحظه در چند متری هم قرار گرفتند شکارچی به محض نشانه رفتن به سمت اویاما با ضربه ناکایوبی اویاما مواجه شد ( ضربه بند دومانگشت بزرگ ) و در جا جان داد این امر باعث شد اویاما برای همیشه کاراته را کنار بگذارد و به سمت منطقه کیوتو روانه شد و به محل زندگی شکارچی رفت . موضوع را به خانواده شکارچی گفت و با مشکلات زیاد یک سال به شکل مجانی برای آن خانواده کشاورزی کرد دیگر کیوکوشین را فراموش کرده بود و در طول این یک سال حتی یک تکنیک کاراته هم اجرا نکرد , در این مدت مردان زیادی برای حمایت اویاما به دیدنش می آمدند و از هرلحاظ به وی پیشنهاد هایی می دادند ولی اویاما به هیچ چیز به غیر از خدمت کردن به خانواده آن شکارچی که به ناخودآگاه کشته شده بود فکر نمی کرد بالاخره خانواده شکارچی به اویاما گفتند : تو دیگر وظیفه ای در قبال ما نداری و ما نیز از تو رضایت کامل داریم , تو نیز برای قویتر شدن و خدمت به دیگران ما را ترک کن . اویاما باری دیگر به دنیای پر رمز و راز هنر های رزمی برگشت و خود ایشان بیان

می کردند پس ازگذشت یک سال , در حالی که حتی یک تکنیک هم نزده بودم احساس می کردم قویتر شده ام و تسلط بیشتری در اجرای فنون دارم اویاما به یک کشتارگاه رفت و در آنجا ادعا کرد من می توانم با یک مشت خود , گاو را بکشم . آنها تعجب کردند ولی برای ارضای حس کنجکاوی این مسئله را قبول کردند و به اویاما اجازه دادند تا این تمرین را انجام دهد . اویاما روبروی یک گاو نر ایستاد و یک مشت قوی به قسمت میانی سر گاو زد و گاو پس از خونریزی مغزی از پا افتاد و از همانجا بود که اویاما به نمایش خارق العاده خود یعنی مبارزه کردن با گاوهای نر وحشی پرداخت , به مکانهای مختلف جهان سفر کرد و نمایش داد . در طول زندگی خود با 51 گاو وحشی مبارزه کرد وی برای به نظم در آوردن سبک خود بسیار تلاش کرد از جمله مبارزه کردن با افراد قوی دنیا که این نیز یکی از کارهای عجیب وی بود که خود ایشان به نقاط دور دست دنیا سفرمی کرد تا فرد قوی را برای مبارزه پیدا کند یکی از سفر های ایشان به تایلند و مبارزه کردن با کبری سیاه بود . داستان از این قرار بود که استاد اویاما برای مبارزه با قویترین مرد تایلند که قهرمان جهان هم شده بود ( در رشته موی تای ) به آنجا سفر کرد . در سفر به تایلند با مترجم خود به روستایی که محل زندگی کبری سیاه بود رسیدند . یک روز قبل از اجرای مبارزه وی با اویاما , مترجم اویاما را برای گردش به رودخانه ده می برد . به رودخانه که می رسند اویاما به صحنه ای بر می خورد که برایش تعجب آور بود وی پسر بچه ای را دید که میان آب است و دستهای خود را روی هم قرار داده و در این حالت به داخل آب نگاه می کند . دخترکی هم آن طرف رودخانه به برادر خود نگاه می کند انگار که هر دو نفر منتظر اتفاقی هستند اویاما ازمترجم خود سوال کرد که آنها در حال انجام دادن چه کاری هستند ؟ در پاسخ مترجم گفت : صبر کن تا خودت ببینی ! پس از چند لحظه پسرک آب جلوی پای خود را به کمک پای راست خود در حال دورانی به شکل یک گرد آب در آورد و ماهی را که میان این گرداب به بالا آمده بود توسط دستانش گرفت و برای خواهرش پرتاب کرد.اویاما گفت : اوه ! عجب عکس العمل سریع و چه پاهای پر قدرتی . به دنبال کشف این قدرت بود . مقداری که جلوتر رفتند دیدند که خانه های مردم ده بالای درخت ‘ ساخته شده و مردم هم به خاطر این مسئله و برای اینکه هر روز می بایست چندین بار از این درختان بالا و پائین بروند دارای پاهای قوی و سریعی هستند , بالاخره روز مسابقه فرا رسید همه کبری سیاه را تشویق می کردند وی دارای جثه ای قوی و کاملا عضلانی بود . اویاماهم مصمم و با اطمینان کامل به میدان مبارزه نزدیک شد تا اینکه مبارزه شروع شد وتکنیکهایی با احتیاط کامل از هر دو مبارز رد و بدل می شد تکنیکهایی که نمایانگر شناخت حریفان از همدیگر بود . کبری سیاه دارای پاهای قوی بود و استقرار وی که به ژاپنی داچی گفته میشود بسیار فشرده بود . ضربات وی انفجاری و مهلک بود اویاما به مبارزه سختی دعوت شده بود از سوی دیگر هم مردم شعار می دادند کاراته کار ژاپن یباید بمیرد!

کبری سیاه چند حمله فوق العاده سرعتی با گامهای بلند داشت و اویاما در یک لحظه و در تصمیمی قاطع به فکرش حرکتی خطور کرد که از یک پسر بچه کوچک دیروز یاد گرفته بود بله اویاما مانند پسرک ماهی گیر پاهایش را دور زانوی کبری سیاه حلقه کرد و با تمام قدرت خود وی را به سمت بالا پرتاب کرد و در این حرکت غافلگیرانه حریف به پشت نقش بر زمین شد و به نفس نفس زدن تند افتاد اویاما دستش را گرفت و ازاو پوزش خواست و گفت این هنر را از بچه ای که اهل همین ده است دیروز یاد گرفته ام وامیدوارم کار ساز بوده باشد . کبری سیاه احترام عمیقی به اویاما کرد و ماجرا به خوشی تمام شد.

یکی دیگر از کارهای فوق العاده مرحوم اویاما شکستن سر بطری بود , وی بارها و بارها این کار را در جاهای مختلف انجام داد . همچنین قادر بود سنگهای رودخانه را با دستان خالی خرد کند اما کاری که ایشان در مبارزه با تعداد زیادی از مبارزان و جنگجویان قوی کرد بسیار جالب تر از مقام و لقب پدر شکستن اجسام سخت است قبل از اویاما در تاریخ هنرهای رزمی یک کندوکار ( هنر رزمیکه توسط چوب دستی , شمشیر و .... ) انجام می شود توانسته بود مبارزه 200 نفره را با موفقیت انجام دهد اما اویاما تصمیم به مبارزه با 300 نفر از بهترین مبارزان که بیشتر آنها از شاگردان قوی اویاما که از قهرمانان جهان هم بودند را می گیرد . فراخوانی می کند و در سه روز پیاپی در هر روز با 100 نفر مبارزه می کند در آخر با اینکه ایشان آسیب دیده بودند باز اعلام آمادگی می کنند ولی دیگر کسی ابراز وجود نکرد اویاما در زندگی دچار تحولات زیادی شده , سختیهای بسیاری را تحمل کرده وریاضتهای زیادی برای ارتقای این هنر والا کشیده است پس چنین نتایجی فقط و فقط برازنده ایشان است و بس .

شاید برخی ها با خواندن این داستانها و عجایبی که اویاما خلق کرده با خود بگویند در تعاریف از اویاما اغراق شده است اما این را باید بگویم هر آنچیزی که تا الان نوشته ایم و خواهیم نوشت واقعیت دارد و در صورت تمایل میتوانید نوشته های معتبر در مورد اویاما , خاطرات اویاما در

مقاله های مختلف و حتی فیلمهای مستند این استاد بزرگ را مشاهده کنید تا به این باور برسید که اویاما یک واقعیت در هنرهای رزمی بود که دیگر مستاق وی را نخواهیم یافت .

کیوکوشین یعنی حقیقت نهایی و رسیدن به این مرحله مستلزم تمرینات کشنده روحی و جسمی است , بگذارید از اسرار کاراته بگویم ! مرحوم اویاما می گوید : اگر شاگردانم درمورد اسرار کاراته از من سوال نکنند من همه تجربیات عادی خود را در اختیارشان میگذارم .

کاراته در نگاه اول به یک سیستم مبارزاتی و شاید دفاعی شباهت دارد که خیلی ازمردم به شکلی تفریحی یا کاربردی از آن بهره جسته اند اما عمق و ژرفای کاراته خیلی فراتر از آن چیزی است که ما می بینیم و آن به اندازه درک هر شخص مجسم می شود . روزی اویاما در مورد حالات ذن

( تزکیه , مراقبه ) برای تعدادی از خارجیان ( غیر ژاپنی ها) سخنرانی می کرد و تصمیم داشت در مورد مباحث ماورائی ذن صحبت کند همان لحظه یک نفر عجولانه سوال کرد : استاد ذن را درک نمی کنم و فکر می کنم فقط برای شما ژاپنی ها قابل درک است . اویاما لبخندی زد و گفت : این طور نیست بگذار بگویم چگونه وارد ذن شوی شما حتی می توانی هنگام آشپزی کردن هم وارد ذن شوید فقط باید همان کاری را بکنید که در حال انجام دادن آن هستید مثلا در کاراته ! شما تعدادی از تکنیکهای کارانه را با ذهنی مصمم , صادق و متمرکز انجام دهید اگر موفق شدید بدانید شما وارد مرحله ذن شده اید . البته اصل گفته شده مباحث ریز دیگری هم دارد که در صورت تمایل شما عزیزان در مراحل بعدی برای شما خواهم گفت ‘ بله این است اسرار کاراته که به سادگی بیان

می شود . اما برای رسیدن به مراحل اوج قدرت بایستی زحمات بسیار زیادی را تحمل کرد . سختیهای روحی که گاهی اوقات بسیار سنگین تر از ضربات حریف است . حرفهایی که می بایست در دل بماند وموانعی که برای عبور از آنها هیچ کس بجز خدا شما را یاری نمی کند حتی نزدیکترین کسان شما را به حال خود وا می گذارند بعد از مدتی احساس می کنید کسی شما را درک نمیکند مگر تنها کسانی که آن هم هر چند سال برای مدتی کوتاه به گونه ای گذرا به حال شما واقف هستند و دیگر شما هستید و شما در میان همه دردها. در این حال بایستی به تقویت قوای درونی بپردازید و از هیچ چیز نهراسید به خود بقبولانید که شما از دیگران پیشی گرفته اید.

• سبکهای مادر
  درحال حاضرسبک های مختلف کاراته بالغ برصدهاسبک می شودکه درواقع بازگشت همه انهابه چهار سبک اصلی ومادر ازسبک های کنترلی ویک سبک غیر کنترلی می باشد. سبک های کنترلی عبارتند از:
  
  1. شوتوکان shoto kan
  
  بنیان گذار: گیچین فوناکوشی (1957-1868) شوتو کان یعنی؛ خانه شوتو، مکتب شوتو - لقب فوناکوشی ،شوتو، وکان خانه و مکتب وی بود. علاوه بران شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است.
  2. شیتوریو shito ryo
  
  بنیان گذار: مابونی کنوا (1952-1889) شیتوریو متشکل از دو سیستم ناهاته و شوریته در کاراته می باشد. شیتو از نام های دو استادبزرگ اوکیناوایی گرفته شده است. بدین صورت که شی از نام ایتوسوانکواستاد مسلم سیستم شوری ته وکلمه توازنام هیگااوناکانریو بنیان گذارواستاد مسلم سیستم ناهاته.
  3. گوجوریو gojo ryo
  
  بنیان گذار: میاگی چوجون(1953-1888) گوجوریویعنی؛ روش سفت ونرم،که در اوکیناوا شکل گرفت ومتعلق به سیستم ناهاته در کاراته می باشد.
  4. وادوریو wado ryo
  
  بنیان گذار: اوتسوکاهیرونوری(1982-1892) وادوریویعنی ؛ راه صلح ،روش صلح جویانه .
  5. کیو کوشین کای kyokushin kai
  
  بنیان گذار: ماسو تاتسو اویاما(1994-1923) کیوکوشین کای، از عناصرمختلفی که نشأت گرفته از تجربیات اویاما و سبک های دیگر است ، به وجود آمد.

• 
  بنیانگذار کیوکوشین کاراته در ایران
  ( مکتب کاراته شیرزادISKO )کیوکوشین کاراته شیرزاد کانچو یوسف شیرزاد مؤسس مکتب کاراته شیرزاد، بنیانگذار سبک کیوکوشین کاراته در ایران، بنیانگذار و رئیس سازمان جهانی شیرزاد کیوکوشین ( شین ذن کاراته) و سمبل یا پدر کیوکوشین کاراته ایران، تنها پیشکسوت و استاد کاراته در ایران است که هم در کاراته کنترلی و هم سبک آزاد متخصص و صاحب نظر است . وی در هر دو رشته مدارج ترقی را پیموده و به عضویت تیم های ملی در هر دو سیستم در آمده و عنوانهای بسیاری در سطح ایران و جهان به دست آورده است . کانچو شیرزاد در طی سالها فعالیت در کیوکوشین که خود آن را به ایران اورده، شاگردان بزرگی را پرورش داده که هریک از آنها استادانی به نام در این رشته محسوب می شوند. کانچو شیرزاد به اصول خود در کیوکوشین به حدی پایبند است که پس از سالها، هرگاه نامی از استادان خود می آورد، با احترام از آنها یاد کرده و به شاگردی آنها افتخار می کند و به پیشکسوتان این رشته نیز به دیده احترام نگریسته و به آنها ارج می نهد. کانچو شیرزاد متولد 11 دی ماه سال 1328 ( اول ژانویه 1950) در سن 12 سالگی به ورزش کشتی، بوکس و کشتی کج روی آورد. در سن 14 سالگی کاراته را نیز نزد استاد اعظم ابوطالب ماشین چیان در باشگاه کاخ جوانان سابق شروع کرده و در سن 19 سالگی با توافق استاد اعظم ماشین چیان با در جه کمربند قهوه ای با استاد اعظم فرهاد وارسته بنیانگذار سبک ( کان ذن ریو) آشنا و به تمریانات خود در محل باشگاه لشکر یک گارد زیر نظر ایشان ادامه دهده و تا سال 1355 افتخار شاگردی این دو استاد بزرگ را داشته است. از سال 1352 که فدراسیون کاراته ایران تأسیس شد، به عضویت اولین تیم ملی کاراته ایران در آمده و به مدت 3 سال در عضویت این تیم بوده است. ضمناً قبل و بعد از تأسیس فدراسیون کاراته، در مسابقات مختلف داخلی و مسابقات بین المللی کاراته سال 1354 که بیش از 40 کشور در آن شرکت داشتند شرکت نموده و مقام هایی را کسب نموده است.پس از گذشت بیش از 12 سال فعالیت در ورزش رزمی و با توجه به آشنایی و تجارب کاملی که در ورزش های کشتی، بوکس، دفاع شخصی و همچنین ورزش های رزمی چینی ، کره ای و ژاپنی به دست آورده در تاریخ 16 اردیبهشت 1352 در سن 24 سالگی مکتب کاراته شیرزاد را با تکیه بر تجربیات غنی خود، در مدرسه مکتب نوبخت بنیان نهاد. به دلیل اینکه هیچ گونه تعصب و گرایشی نسبت به هیچ سبک خاصی نداشت ، روشی را که در مکتب خود تدریس می کرد به عنوان راه و روش کاراته یا کاراته دو نامگذاری نموده بود. کانچو شیرزاد با مشاهده فیلم اولین دوره مسابقات سبک کیوکوشین کاراته که در سال 1975 تحت عنوان « بزرگان کاراته » معروف شده بود با استاد اعظم ماسوتاتسو اویاما بنیانگذار کیوکوشین کاراته در ژاپن آشنا شده و پس از گذراندن دوره های ویژه ( اوچی دیشی) و آزمونهای مخصوص با دریافت کمربند سیاه ( دان 3) نمایندگی سبک کیوکوشین کاراته در ایران را کسب کرد. از این پس به طور منظم حداقل سالی دوبار در اردیبهشت و آبان ماه هر سال به ژاپن سفر کرده و با سوسای اویاما تمرین می نمودند. د سال 1979 اولین تیم ملی کیوکوشین ایران را تشکیل داده و در دومین دوره مسابقات جهانی که در توکیو برگزار شد با 4 ورزشکار حضور یافتند که اعضاء این تیم عبارت بودند از 1- بهروز شیرزاد 2 – مرحوم سیامک شیرزاد 3 – خسرو شیرزاد 4- مسعود همایونپور ، هدایت این تیم نیز به عهده شخص کانچو شیرزاد بود. تا قبل از فوت سوسای که در 6 اردیبهشت 1373 (26 آوریل 1994) اتفاق افتاد به طور تنگاتنگ و صادقانه با ایشان همکاری داشتند. ده روز پس از فوق سوسای اویاما در تاریخ 16 اردیبهشت 1373 ( 6 می 1994) نام مکتب کاراته خود را که در سطح کشور به طور گسترده فعالیت داشت به نام جهانی سازمان بین المللی شیرزاد کیوکوشین ( شین ذن) تغییر داده و سبک خود را به دنیا معرفی و کلیه تجربیاتش در ورزشهای رزمی را در اختیار مشتاقان کاراته حقیقی قرار داد و اکنون نیز نمایندگان این سازمان در ایران و سایر کشور های جهان به بسط و گسترش این سبک مشغولند. در کشور ایران مسئولیت این سبک به عهده شیهان انصاری می باشد. از این رو تمامی استادانی که در سبک های مختلف آزاد ( شاخه های کیوکوشین) در ایران فعالیت می کنند، یا از شاگردان ایشان و یا اینکه شاگرد شاگردان ایشان محسوب می شوند.
• اساتید کاراته ایران 
      کاراته ایران با نام هایی همچون: هوشنگ اتحاد، جمشید سلیمی، محمد آرین خو، اکبر پوربهرامی ، حسین پیری و چندین و چند نفر از بزگان این هنر رزمی عجین و قرین است. اساتیدی که در میادین بین المللی و در سال های آغازین کاشت نهال این ورزش در کشور افتخاراتی بس عظیم را به یادگار نهادند و خود و کاراته این سرزمین پهناور را به جهانیان معرفی نمودند. حضور استادی بزرگ و فرزانه به نام دکتر فرهاد وارسته که بنیانگذار کاراته این سرزمین و سبک کان ذن ریو بود چنین شاگردانی را پرورش داد و درخت چنین افتخاراتی را بنا نهاد. بی شک هرگاه از محصولی صحبت به میان می آید باید به باغبانان و کشاورزانی که این محصولات را با اشک و خون به ثمر نشانده است باید تبریک گفت و این محصول را ثمره صبر و شکیبایی و زحمات طاقت فرسای آنان دانست. دست تک تک عزیزانی که این ورزش و این سبک را تا به امروز به این جا رسانده اند را می بوسیم و به مصداق «لم یشکرالمخلوق لم یشکر الخالق» و برای قدردانی از زحمات چندین و چند ساله و خون دل خوردن هایشان قطره ای از دریای وقایع زندگی ورزشی آنان را به تصویر می کشیم و به جوانان این مرز و بوم آنان را معرفی می نمائیم. به اندک کاری که از دست و کلام قاصر ما برمی آید اکتفا کرده و برایشان آرزوی توفیق داریم.

• 
  تاریخچه کاراته در ایران
  در سال 1343 استاد فرهاد وارسته ورزش رزمی را به نام کان ذن وارد ایران نموده و کاراته را بنیان نهاد. اصولا در هر جامعه و اجتماعی پدیده نو و جدید با عکس العمل های متفاوت و مقاومت ناخواسته مواجه می گردد این مشکل برای تولد کاراته در ایران نیز وجود داشت چه از سوی سازمان تربیت بدنی و چه از سوی ورزشهای که بوی رزم از آن میامد مانند بوکس و کشتی که بوجود آمدن یک رقیب برای آنها غیر قابل قبول بود. به هرحال استاد وارسته عزم را جزم نمود که بذر کاراته را در ایران بنشاند و به خوبی از عهده این کار برآمد. استاد وارسته با الهام از کاراته که به معنی دست خالی میباشد با دست خالی شروع نمود ابتدا باید محلی برای تمرین جستجو می کرد بدلیل رسمی نبودن ورزش کاراته مجبور بود تحت پوشش کار کند به همین دلیل اولین محل تمرین رسمی در سالن بوکس مجموعه ورزشی شهید شیرودی (امجدیه سابق) بود و به سبب ناملایمات که عرض شد از سال 43 تا سال 50 مجبور بود مانند خانه بدوشان هر از گاهی در یک سالن تمرین کند و در این مدت به ترتیب در سالن بوکس شهید شیرودی - سالن ژیمناستیک شهید شیرودی - سالن انجمن بانوان - سالن ورزشی لشکرگارد - سالن ورزشی دانشگاه تهران و بالاخره باشگاه پهلوی سابق که مخصوص پرسنل ارتش بود تمرین میکردند. از سال 50 به بعد کاراته توانست دوجو مخصوص خود را بنام آکادمی کاراته ایران تاسیس کند و بصورت خصوصی صاحب محل تمرین گردد در سال 1350 و پس از سالها تلاش و اجرای برنامه های نمایشی متعدد و شرکت تیم کاراته ایران به صورت باشگاهی در مسابقات جهانی 1972 پاریس ، سازمان تربیت بدنی کاراته را به رسمیت شناخت و فدراسیون این رشته ورزشی به ریاست استاد وارسته تاسیس شد از سال 1350 تا 1357 شاگردان استاد وارسته به رهبری ایشان توانستند در سطح آسیا ، اروپا و جهان مقامهای بسیاری را کسب نمایند که مهمترین آنها مقام سوم مبارزه تیمی در آسیا و جهان بود استاد وارسته در زمانی که کاراته در ایران هنوز به رسمیت شناخته نشده بود در کنگره مسابقات جهانی 1972 در شهر پاریس با سخنرانی بسیار فنی و جذاب خود درباره کاراته و سبک کان ذن ریو کاراته دو توانست عنوان نایب رییس فدراسیون جهانی کاراته را کسب کند و مدت 8 سال در این سمت باقی بماند استاد وارسته در آن کنگره مطالبی بیان کردن که در حال حاضر فدراسیون جهانی کاراته به آن رسیده و عمل می کند که دو نکته اساسی آن یکی دادن امتیاز بیشتر به ضربه پا و دومی محدود نکردن امتیازات در مبارزه بود. استاد وارسته در سال 1360 از ایران به فرانسه و سپس به کانادا عزیمت نمود و در هر دو کشور با تاسیس باشگاه و فعالیت های ورزشی کارنامه درخشانی بدست آوردند. شینان فرهاد وارسته بنیانگذار سبک کان ذن ریو او را شینان می نامند. یعنی استاد بزرگ. شینان عنوانی است که در ورزش کاراته به بالاترین درجه مربیگری اعطا می کنند. شینان فرهاد وارسته مدرک دکترای سیاسی خود را از دانشگاه میشیگان امریکا در سال 1345 و لیسانس علوم پایه در رشته های فیزیک، شیمی و زیست شناسی را از دانشگاه جنوای سوئیس بدست آورد. تسلط کامل بر زبان های خارجی از جمله: فرانسوی، اسپانیایی و انگلیسی راه را برای ارتباطات بیشتر با کشورهای صاحب سبک در آن زمان در رشته کاراته هموار نمود و توانست موفقیت های به یاد ماندنی و تاریخی ای را برای میهن اسلامی عزیزمان به ارمغان آورد که خواندن بعضی از آنها خالی از لطف نیست.
  1. بدست آوردن کمربند مشکی دان 1 در سال 1331
  2. شرکت در مسابقات مختلف اعم از داخلی و بین ماللی طی 15 سال و نائل آمدن به مدال طلا در تمامی مسابقات و کسب بیش از 50 مدال طلا و جوایز فراوان.
  3. بنیانگذاری ورزش رزمی در ایران با کاراته در سال 1345
  4. مربی برتر کاراته در بین سال های 1345 تا 1347
  5. موسس اولین باشگاه کاراته در ایران و موسس سازمان جهانی کان ذن ریو در سال 1347
  6. مربی و مبارز برتر ارتش ایران در سال های 1346 و 1347
  7. کسب کرسی نایب رئیسی اتحادیه جهانی سازمان های کاراته (w.u.k.o) در همایش جهانی کاراته در حین مسابقات قهرمانی جهان در سال 1351 – فرانسه
  8. اولین رئیس فدراسیون کاراته ایران در سال 1351
  9. کسب کمربند مشکی دان 8 در سال 1354 با عنوان هانشی( مربی شایان تقدیر)
  10. در سال 2004 موفق به کسب کمربند مشکی دان 10 شد.
  11. در سال 1354 در حین برگزاری مسابقات کاراته قهرمانی جهان در لس آنجلس موفق به کسب بالاترین درجه داوری کاراته در آن زمان شد.
  12. مسئول برگزاری مسابقات قهرمانی اروپا در تهران و کسب یک عنوان اولی مجموع در یک رده و دو سکوی دومی در رده های بعدی کاراته ایران با وجود حضور 13 تیم قدر اروپایی با مربیگری او.
  13. در سال 1360 در تهران مسابقات قهرمانی کشور به نام استاد فرهاد وارسته برگزار شد.
  14. در سال 1361 به کشور فرانسه و سپس به کانادا عزیمت نموده و هم اینک سازمان جهانی کان ذن ریو در آنتاریو به رهبری استاد فرهاد وارسته به کار خود ادامه می دهد

تاریخچه کیوکوشین کاراته

• « یونگ آی چوی بیدال» که بعدها « ماسو تاتسو اویاما » نام گرفت ، در 27 جولای 1923 در کره جنوبی چشم به جهان گشود . او در نه سالگی ورزش رزمی را زیر نظر آقای « یی » که در مزرعه پدرش کار می‌کرد ، آغاز نمود . وی در خواندن کتاب بسیار علاقه داشت و به مطالعه در زمینه بزرگانی نظیر « بیسمارک » صدراعظم آلمان و سامورائی افسانه‌ای « میاموتو موساشی » می ‌پرداخت . بیسمارک کسی بود که کشور آلمان را بعد از جنگ جهانی اول رهبری کرد و در عرض مدت کوتاهی دوباره آلمان را احیا نمود . موساشی نیز از مشهورترین شمشیربازان ژاپن بود که در استفاده از نیروی « کی » و قوای روحی ، سرآمد بود . این دو نفر در زندگی اویاما تأثیر بسیاری داشته و زندگی آنها ، الگویی برای وی به‌شمار می ‌رفت . اویاما در پانزده سالگی به ژاپن رفت و در آنجا نام خود را به ژاپنی عوض کرده و نام خانوادگی « اویاما » را از خانواده ‌ای که او را پذیرفته و سرپرستی می ‌کردند ، پذیرفت . در آنجا به فراگیری شوتوکان کاراته ، زیر نظر استاد « گی چین فوناکوشی » (Gichin Funakoshi) که از پیشگامان کاراته بود پرداخت و در هجده سالگی ، دان دو کاراته را اخذ نمود . سپس به یادگیری سبک « گوجو ریو » زیر نظر یک استاد کره‌ای به نام « نی ‌چو » (Nei-Chu) پرداخت . او نه‌تنها هم‌وطن ، بلکه هم ‌شهری او نیز محسوب شده و از اساتید به‌نام و شاگرد استاد « گو گن یاماگوچی » (Gogen Yamaguchi) بود . استاد « نی ‌چو » همراه با آموختن فنون رزمی در رشد شخصیت و تعالی معنوی اویاما ، نقش زیادی داشت . در همان زمان اویاما به یادگیری فنون جودو نیز پرداخته و در عرض چهار سال موفق به اخذ دان چهار جودو گردید . پس از جنگ جهانی دوم و اشغال ژاپن ، توسط نیروهای آمریکایی دستگیر و زندانی می ‌شود . در زندان به مطالعه تاریخ گذشتگان و به‌خصوص « موساشی » سرگرم بود و دوران حبس خود را با تمرینات سخت و تفکر بسیار درباره زندگی بزرگان گذرانده و تصمیم گرفت همانند آنان در فنون رزمی و قوای ذهنی ، سرآمد گردد . استاد « نی ‌چو » او را راهنمائی کرد که خلوت گزیده و به تربیت جسم و روح خود بپردازد . بنابراین در سال 1948 برای مدت 18 ماه به کوهستان « مینوبو » (Minobu) که محل تمرین استاد « موساشی » در قرون گذشته بود ، می ‌رود . وی فقط کتاب‌ها و مقداری لوازم شخصی با خود برداشته و در کلبه‌ای در دل کوه اقامت می ‌نماید و تنها در آنجا به تمرینات جسمی و ذهنی ذن و مدیتیشن می ‌پردازد . اویاما پس از کسب مهارت‌های لازم ، از کوهستان بازگشته و در اولین مسابقات قهرمانی ژاپن که پس از جنگ جهانی دوم برگذار می ‌شد ، شرکت نموده و قهرمان شد . اما او هنوز جوان بود و به این موفقیت‌ها قانع نشد. او فکر می ‌کرد که هنوز توانایی ‌های زیادی در او وجود دارند که شکوفا نشده ‌اند . بنابراین برای یک سال دیگر به کوهستان بازگشته و تمرینات طاقت‌فرسای خود را به مدت پانزده ساعت در روز ، آغاز نمود . سپس تصمیم به مبارزه دست خالی مرگ با زندگی با گاو های خشمگین می ‌گیرد . در این مدت با 52 گاو مبارزه می ‌کند که 3 گاو را تنها با وارد کردن یک ضربه به پیشانی ، درجا کشته و شاخ 49 گاو دیگر را می ‌شکند . این مبارزات برای وی آسان هم نبود . در سال 1957 (سن 34 سالگی ) در مکزیک به مصاف گاوی وحشی رفته و نزدیک بود کشته شود . گاو از پشت به او شاخ زده و او را بلند می ‌کند . اویاما بالاخره در این مبارزه پیروز شده و شاخ گاو را می ‌شکند ، اما درمان او 6 ماه طول می ‌کشد . البته امروزه انجمن‌های حمایت از حیوانات به مخالفت با این‌گونه نمایش‌ها پرداخته و مانع از برگزاری آنها می ‌شوند . اگر چه روش‌های کشتن گاوها با نیزه و شمشیر هنوز هم در اسپانیا و مکزیک رایج است. اویاما به آمریکا ، اروپا و آمریکای جنوبی سفر کرده و با برگزاری نمایش‌ها و مبارزه با حریفان قدرتمند ، در شناساندن هنرهای رزمی شرقی به غرب نقش به‌سزائی داشت. او با 270 مدعی صاحب نام مبارزه کرده و همه را مغلوب نمود که اغلب آنها تنها با یک مشت از پای در آمدند ! هیچ مبارزه‌ای بیش از 3 دقیقه طول نکشیده و اغلب در چند ثانیه حریف ناک ‌دان می ‌شد . شگرد مبارزاتی او بسپار ساده بود . اگر به شما نزدیک می ‌شد ، کار تمام بود . وقتی ضربه‌ای به کسی می ‌زد ، اگر دفاع می ‌کرد ، دستش می ‌شکست و اگر دفاع نمی ‌کرد ، دنده‌اش . او به « دست خدا » ملقب بود که برگرفته از یک افسانه ژاپنی که ضربات مرگ‌باری داشت ، می ‌باشد . اویاما در خاطرات خود می ‌گوید : روزی یک سرباز تفنگ‌دار دریایی با چاقویی به من حمله کرد و من نیز برای دفاع از خود ، ضربه‌ای به بالای لب او زدم و او درجا مرد . از این واقعه به‌ شدت متأثر شدم ، چون او دارای زن و یک فرزند بود . من هم به‌ دلیل دفاع از خود بی ‌گناه شناخته شدم . مدت یک ‌سال کاراته را کاملا کنار گذاشته و در مزرعه‌ای در ناحیه « کانتو » مشغول به‌کار شدم تا مخارج خانواده آن سرباز را تامین کنم . در این مدت با اشتیاق تمام و به اندازه پنج کارگر عادی کار می ‌کردم و حتی یک ‌بار هم به تمرین کاراته نپرداختم . تا آن‌ که زن و فرزند او مرا بخشیده و از من خواستند تا راه خود را ادامه دهم . اویاما سبک کاراته جهانی ( کیوکوشین ) را بنیان‌گذاری کرد . کیوکوشین به سبک ‌های کره‌ای بسیار نزدیک بوده و غیر کنترلی می ‌باشد که در آن ، ضربات دست یا پا کنترل نمی ‌شوند ، بلکه به هدف اصابت می ‌کنند . تکنیک ‌های پا گسترش یافته و به تنفس صحیح توجه زیادی شده است . او تا زمانی که زنده بود ، درخواست ‌های فدراسیون کاراته ژاپن برای عضویت و فعالیت تحت پوشش آن مرکز را نپذیرفت . در 26 آوریل 1994 ، اویاما در سن 71 سالگی درگذشت و با مرگ او اتحادیه کیوکوشین کاراته نیز مرد و رویاهای این مرد بزرگ تحقق نیافت . کتاب‌های « کاراته چیست » ، « طریقت کیوکوشین » و « این است کاراته » وی با استقبال زیادی مواجه شد و این مرد بزرگ با تربیت شاگردان و تألیف کتب ، یاد خود را برای همیشه در تاریخ جهان زنده نگه داشت . خویشتن را به سختی به پیش رانده و درجای دلخواهش به سرانجام رساند . نتیجه این کوشش ها و آزمون ها منجر به خلق یکی از مستند ترین تمرینهایش شد ، تمرین افسانه ای او یعنی : (( تمرین کوهستان )) . 

ادامه مطلب...

سیزده بدر

سیزده بدر سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن های نوروزی است. در تقویم‌های رسمی ایران این روز (سیزده بدر) روز طبیعت نامگذاری شده‌است و از تعطیلات رسمی است.برخی بر این باورند که در روز سیزده بدر باید برای راندن نحسی از خانه بیرون روند و نحسی را در طبیعت به در کنند. بعد از سیزده به در، جشن های نوروزی پایان می پذیرد.

 سخن پیرامون جشن «سیزده بدر»، همانند دیگر جشن های ملی و باستانی ایران، نیاز به پژوهش زیاد و مقدمه چینی ای طولانی دارد، به ویژه جشنی مانند سیزده بدر با این گستره ی برگزاری و سابقه ی طولانی که این پهنه و زمان تغییراتی ژرف در آیین ها و مراسم ویژه ی این روز ایجاد کرده است.در این راستا کوشش بر این بوده است تا خردورزانه ترین و مستندترین گفتارها، نوشتارها و نگرش ها را در این زمینه جشن سیزده بدر گردآوری کنیم.

بهتر است در آغاز، پیشگفتاری پیرامون عدد 13 و روز سیزدهم و اینکه آیا این عدد و این روز در ایران و فرهنگ ایرانی نحس است داشته یا نه فراهم آوریم :

نخست باید به این موضوع توجه داشت که در فرهنگ ایرانی، هیچ یک از روزهای سال «نحس» و «بدیمن» یا «شوم» شمرده نشده، بلکه چنانچه می دانیم هر یک از روزهای هفته و ماه نام هایی زیبا و در ارتباط با یکی از مظاهر طبیعت یا ایزدان و امشاسپندان داشته و دارند، و روز سیزدهم هر ماه خورشیدی در گاهشماری ایرانی نیز «تیر روز» نام دارد که از آن ِستاره ی تیشتر، ستاره ی باران آور می باشد و ایرانیان از روی خجستگی، این روز را برای نخستین جشن تیرگان سال، انتخاب کرده اند.

همچنین در هیچ یک از متون کهن و هیچ دانشمند و نویسنده ای، از این روز (سیزده بدر)به بدی یاد نکرده اند بلکه در بیشتر نوشتارها و کتاب ها، از سیزدهم نوروز با عنوان روزی فرخنده و خجسته نام برده اند.

ادامه مطلب...

دانشگاه علوم پزشکی ایلام
سبزیهای برگ تیره منابع سرشار جذب کلسیم هستند.

دانشگاه علوم پزشکی ایلام
با خندیدن از اضطرابهای روانی وتنش های زندگی بکاهید.