|
از "مــــبـــارز" بایـــد اینــجا یاد کرد عشــق را باید که هِــــــی فریاد کرد قصه ها دارد فراوان حـــــــــــرف دل روشن است از نور "ایمان" حرف دل عشق و مستی در دلش گُل می کند بر خـــــــدا دائـــــــم توکــــل می کند سرزمین حــــــــرف دل آبـــــاد شد پر ز نـــور از همت "مقـــــــداد" شد نام او با حـــــــرف دل آمیخته ست آبــــــــــروی دشمنانش ریخته ست او که اینجا عشق را بــــو کرده بود روز و شب ها آب و جـــارو کرده بود با "علی ها" حرف دل جانانه است قصــــه ی شمع و گل و پروانه است دارد اینجـــا شـــــورش مستانه ای یک "مسـافر" در "مســـافرخانه" ای حــرف دل یاد آور نـــی در نـــواست خـاطـرات نابی از "عبــدالرضــا"ست یــاد ایـــامــی که می آمـد "مـریـد" یاد "بـدری" یاد "تنـها" و "مــــجیــد" یـاد همراهـی که خیلـی پـاک بود نــام او اینجا همیشـه "خـــاک" بود حــرف دل پر گشته از گـل های ما یاد "ســوگـــل" مانده در دلـهـای ما شـکـوه می کرد او از آن نـــامردها ســینه اش آکــنــده بــــود از دردها او که زینجا رفت و ما را غــم گرفت حـــرف دل با رفـتـنــش مـاتم گرفت یادش اینجا مــاندگار و زنـده است خـاطـرش در حـرف دل پاینده است مـیخـکـی روئیده در قـلـب کــویـــر از "رضـا" می گویم آن مــرد بصـیـر "عبـد زهرا" همرهی دیرینه است صـاف و صـادق مثـل یک آیینه است کنج این میخانه ام یاری نشست گوشه ی دنیا "سبکباری" نشست حرف دل با عشق معنا می شود بــا سبـکبـاران چه زیبـا مـی شـود "مجتبـی" شیرین زبانی می کند "دیـده بان" هم دیده بانی می کند خیمه دیگر غرق "باران" می شود با دو تا "مریم" گلستــان می شود دارد اینجـا بــا دو "مـریـم" افـتـخـار آن دل آرام اسـت و ایــن در انـتظـار بوسه ها زین رد پاها چیدنی است "بادبادک" هم سفیدش دیدنی است "دیـده" ای دارم در اینـجـا بی ریــا بـــی ریـــای بـــی ریــای بــی ریــا دیـدگـانـش ای خـدا غمگین مبـاد کـوله بارش عاقبـت سنگـین مبـاد همرهی در حرف دل خیلی گل است نغمه هایش نغمه هـای بـلبـل است اجتنــاب از زرق و برقـی می کـند واقعـاً یـاران "چه فـرقـی مـی کـند"؟ در "فراموشی" کسی جا مانده است "دختری تنها" که شیدا مانده است "هـدهـد" اینجا یک غــریب دیگر است او که در این حرف دل تاج سر است "ســـاره" و "ســـارا" عــزیز خـــیمه اند پـــاک و روشـــن مثل آب چشمه اند حــــرف دل آیینه ی احـســاس ماست وه چه خوشبـو از شمیم "یـاس" ماست می شود اینجا همیشه چــون بهار با حضـور "نـرگـــــــس" و "امّـیـــدوار" با "گــلِ نرگــس" کـه در جان من است آخـرِ صـاحـــب زمـــانـی بــودن است می شــــود اینجا دلی تسلیم عشق آفــــرین بر عشق نابِ "میمِ" عشق با "نفیســـــــــه" حرف دل زیباتر است با "غریبـــه" عاشقـــی پیدا تر است پُـــــر ز بوی عطر و عود است این رواق با "عطیـــه" با "غــــریب" و با "فـراق" رنــگ و بـــوی عــــاشقی باز آمدست حــرف دل را یک "سـحــرناز" آمدست "سید" اینجا را گل افشان کرده است با حضــــورش یـــاد یـــاران کرده است مـــن کــه نتـــوانم دل از او بـــــــرکنم می شـــــمـــــارم بودنــــش را مغتنم دیــــدم اینـــجا یـک نفر چیزی نوشت نـــام او بـــودی هـــمی "اردیبـهشت" ایــــزد یــــزدان نگهدارش هـــمـــــــی دســـت مـــــولا یـــــاور و یارش همی بنگر اینجا عاشقــی یک عالمه ست با صفا اینجا ز چندین "فاطمـــه" ست گـــر بگیرم از "دو کــــوهـــــــه" فاصله مـــی شـــوم "جا مانـــده ای از قافله" ماجــــــــــرایی در دلم پیدا شــدست کـــــــــربلا نـزدیکِ این دریـا شــدست! او کـــــه در نزدیـکی آمـــــــال ماسـت با خبر، تنـــــها خـدا از حــــال مـاست حـرف دل یاد آور "ســــورنای" ماست قصه هایی از دلِ شـــــیدای مـــاست خاطــــراتی دارم اینجـــــا قیمتـــــــی رنـــــگ زیبــــای بنفــــش و صــــورتی از همان روزی که این دل، تنــگ شد چشم من با آســـــــمان همرنگ شد من در اینجـــا چیـــــزهایی دیــــده ام از "قیـــــــامــت" بوسه هایی چیده ام ای خدا حــــــالم چرا اینــــگونه است حـــــال مـن امشـــب چـرا وارونه است این دلـم امشــب کــــــبابم می کــند مثـــــلِ شـــمعی آبِ آبــــم می کـــن د هیچ تفسیری براین احساس نیست!! جز حسیــــن و اکـــبر و عبـاس نیست ای خــــدا دارم کــــــجایی می شـوم شـــــاید اینـجا کـــــربلایی می شوم! دوســــت دارم بـــاغ های زنـــــــده را غنچــــه هـــــای خوشـــگــــل آینده را غنچــه هایی که شقایق می شوند "رهگـذر" هایی که عاشق می شوند عاشـــقــــانی را که اینجا می رسند همـــرهـــانی را کــه فـــردا می رسند دوســـت دارم من گـــل و گــلخونه را شمـــع های کــــنج "سقـــــاخونه" را تا "خـــــروش" اینجا دمی ساقی بود این حکـــــــایت همچنــــان باقــی بود ای خـــــــــــــدا ، یاران نگــــهدار از بلا تـا نگـــــــــــردد دل به هــجران ، مبتلا یــک تشــکّر دارم از "ادمیــــنمــــــان" او کــــه می شـــــد حـــافظ آیــیــنمان او سیاهی را از اینجا رُفت و شُست آفرین "ادمیــــــــن" ما دستش دُرُست پرچـــــــــمِ ایـن حـــــرف دل پاینده باد یــــــاد آویـنـــــــــی دمـــــادم زنده بـاد ای تـــمـــام اهــــل دل یــــاری کــــنید خــــیــــمــه را با دل نگـــــهداری کـنید یـــــادتـــــان اینجا بـــــمانَد یــــــــادگار نــــــامتان در حرف دل شد مــــــاندگار امشــب ای یاران، مــــرا مهمان کنید چاره ای بـرسینــــه ســـــــــوزان کـنید مســـتِ مســــتِ بـاده نـابم کـــــــنید از دعـــــــــــــــا سیرابِ سیرابم کـــنید گوشه ای افـتاده مست و باده نوش در"همین دور و برا" امشب "خـروش" ((خروش)) [ یکشنبه 89/6/14 ] [ 8:29 صبح ] [ علی فغانی ]
|
درباره استاد فغانی  نویسندگان وبلاگ : محمد مهدی فغانی[208] محمدرضا محمدی[167] رضا اشرفی[66] مهدی احمدی[71] علی فغانی هستم بچه خاک پاک ایران اسلامی عشق آباد طبس از توابع استان یزد . به ورزشهای رزمی علاقه دارم مربی ممتاز ملی ( کیو کوشین وآشی هارا کاراته) ودان 6 آشی هارا ، دان 5 کیوکو شین کاراته هستم. دنیا را دار مبارزه می دانم مبارزه با .... به عرض زندگی فکر می کنم نه به طول آن. عشق به همسر وفرزندانم دارم دین قرآن کریم ،ولایت ووطنم را با تمام وجودم دوست دارم . | |
| [ طراحی : عشق آباد شهر من ] [ Weblog Themes By : iran skin ] OnlineUser | ||
