“اللهم افتح لى فیه ابواب فضلک و انزل على فیه برکاتک و وفقنى فیه لموجبات مرضاتک و اسکنى فیه بحبوحات جناتک یا مجیب دعوه المضطرین”
“خدایا در این روز بر روى من درهاى فضل و کرمت را بگشاى و بر من برکاتت را نازل فرما و بر موجبات رضا و خشنودیت موفق بدار و در وسط بهشت هایت مرا مسکن ده اى پذیرنده دعاى مضطر پریشان”
(1) اللهم افتح لى فیه ابواب فضلک “
خدایا در اینروز بر روى من درهاى فضل و کرمت را بگشای”
منظور از ابواب چیست؟
در این دعا از خداوند خواستاریم که دربهاى فضل و کرم خود را بر روى ما بگشاید، حال مىخواهیم بدانیم که منظور از ابواب (دربها) چیست؟ اگر به ظاهر آن نظر اندازیم مىبینیم که ابواب همان موانعى هستند که براى واردشدن به مکانهاى مورد نظر نیاز به فتح و گشودن آنها داریم که براى فتح و گشودن آنها نیز نیاز به مفتاح و کلید داریم آن هم کلیدى که مخصوص درب مورد نظر باشد چرا که اگر کلید هر درب در جاى خود قرار نگیرد آن درب گشوده نمىشود مگر اینکه شاه کلید داشته باشیم که آن کلیدى است که تمام دربها را مىگشاید...
و اگر به بطن آن نظر کنیم منظور از ابواب (دربها) همان دربها و ورودىهایى است که بر اساس رضا و خشنودى خداوند و یا خشم و غضب او باز مىگردد، به فرض مثال: هنگامى که بندهاى گناه و معصیتى از پروردگار خویش انجام مىدهد آنگاه است که آن معصیت و گناه سبب گردیده است تا یکى از دربهاى خشم و غضب الهى بر روى او باز گردد که کلید بازشدن این درب انجام آن گناه مىباشد...
منظور از فضل الهى چیست؟
براى آنکه مختصرا از فضل الهى صحبت به میان آوریم اشاره مىنماییم به دو آیه از قرآن کریم
“ولو لا فضل الله علیکم و رحمته لتبعتم الشیطان الا قلیلا”
(1) یعنى “و اگر فضل و رحمت الهى شامل حال شما نبود همانا جز اندکى همه از شیطان پیروى مىکردید”.“فلو لا فضل الله علیکم و رحمته لکنتم من الخاسرین”
(2) یعنى “پس اگر فضل و رحمت خداوند شامل حال شما نبود البته در شمار زیانکاران عالم بودید” همانطورى که در آیه اول مشاهده مىنماییم خداوند (عزوجل) مىفرماید: اگر فضل و رحمت خداوند شامل حال شما نبود جز اندکى همه از شیطان پیروى مىنمودید، و این را مىدانیم که پیروى از شیطان برابر است با ضلالت و گمراهى و ورود به خشم و غضب الهى و فضل خداوند، توفیق و عنایتش به بندگان و راهنمایى آنان به سوى عبادت و اطاعتش مىباشد “یهدى من یشاء الى صراط مستقیم”
(3) یعنى “(خداوند) هرکه را بخواهد به راه مستقیم هدایت مىنماید” به طورى که در قرآن مىفرماید: “ولا تتبعوا خطوات الشیطان انه لکم عدو مبین”
(4) یعنى “و از وسوسههاى شیطانى پیروى نکنید، به درستى که او براى شما دشمنى آشکار است” و در آیه دوم که مىفرماید: اگر فضل و رحمت خداوند بر بندگانش نبود و آنها را هدایت نمىنمود به حقیقت که آنان از شیطان پیروى نموده و مورد غضب الهى واقع مىشدند و دوزخ بر آنان واجب مىگشت و در حالى که از زیانکاران شده بودند چرا که “ان الانسان لفى خسر”
(5) یعنى “به درستى که انسان در خسران و زیان است” پس فضل خداوند به بندگانش همان هدایت به صراط مستقیم است هدایتى که در بهاى رحمت و بخشش خداوند را بر روى بندگانش مىگشاید که ما نیز در اینروز از خداوند مىخواهیم که ابواب فضل و رحمتش را بر روى ما بگشاید...
(2) و انزل على فیه برکاتک “و در این روز بر من برکاتت را نازل فرما”
برکات الهی
در اول دعا از خداوند درخواست نمودیم که دربهاى فضل و رحمتش را بر روى ما بگشاید، زیرا هنگامى که دربهاى فضل و رحمت او بر روى بندگان گشوده شود آنگاه است که برکات و رحمات الهى بر سر بندگان فرود مىآید که اگر بخواهیم به آن برکات اشاره نماییم آنها را به دو دسته تقسیم مىکنیم:
1- برکات مادى
2- برکات معنوی، که برکات مادى شامل جمیع نعمتهایى است که انسان از آنها به عنوان مایحتاج زندگى خود استفاده مىنماید مثل (آب، میوهجات، سبزیجات و...) و برکات معنوى شامل نعمتهایى است که انسان از آنها به عنوان راه و وسیلهاى براى تقرب به ذات اقدس الهى استفاده مىکند مثل (توبه، استغفار، ذکر، دعا و...) که ما نیز از خداوند در این روز مىخواهیم که برکاتش را بر سر ما بباراند...
3- و وفقنى فیه لموجبات مرضاتک “و در این روز مرا به موجبات رضا و خشنودیت موفق بدار”
“آنچه که موجب رضایت الهى است”
با توجه به آیات و روایات رضایت خداوند در این است که بنده مومن از دستورات خداوند و رسولش اطاعت نموده و در انجام آنها قصور نورزد “و اطیعوالله و الرسول لعلکم ترحمون” (6) یعنى “و از حکم خدا و رسول او فرمان برید، باشد که مشمول رحمت و لطف خداوند گردید” و به صورت جامعتر انجام واجبات و ترک محرمات الهى است که موجبات رضایت الهى را از بندگان خویش فراهم مىسازد. تا به درجه “رضىالله عنهم و رضوانه ذلک الفوزالعظیم” یعنى “خداوند از آنان راضى است و آنان از پروردگار خویش که این رستگارى عظیم است” دست یابند که ما نیز از خداوند در این روز خواستاریم که ما را موفق بدارد تا اینکه به رضا و خشنودى او دست یابیم...
4- و اسکنى فیه بحبوحات جناتک یا مجیب دعوه المضطرین “و مرا در این روز در وسط بهشتهایت مسکن ده این پذیرنده دعاى مضطرو پریشان”
یا مجیب الدعوات
همانطور که مىدانیم خداوند در قرآن مىفرماید: “و اذا سالک عبادى عنى فانى قریب اجیب دعوه الداع اذا دعان...” (7) یعنى “هنگامى که بندگان من از تو در مورد من سئوال مىکنند، بگو که من نزدیک (آنها هستم) و اجابت مىکنم دعاى کسانى را که مرا مىخوانند و از من درخواست مىکنند.” پس ما نیز در این روز از خداوند خواستاریم که ما را از خشم و غضب خود دور ساخته و به بهشت برینش که سرچشمه رضایت اوست، داخل سازد.
ان شاءالله که تابع باشیم
پى نوشت ها:
1- آیه 83 نساء
2- آیه 64 بقره
3- آیه 153 بقره
4- آیه 168 بقره
5- آیه 2 عصر
6- آیه 132 آل عمران
7- آیه 186 بقره
منبع : سایت اروج [ پنج شنبه 89/6/11 ] [ 10:34 صبح ] [ علی فغانی ]
|
||
[ طراحی : عشق آباد شهر من ] [ Weblog Themes By : iran skin ] OnlineUser |