ز خمخانه شــــب شرابــــاً طهــورا                                       بــه پیمــانه  انّــما  مـى کند

ز  رحمت به موسى بن جعفر خدا                                        گران هدیه اى را عطا مى کند

بــه نجمـــه عطا کرده حق آیتــــى                                       که حق را ز باطل جدا مى کند

قدم زد على بن موسى به عالــم                                         که عالم بر او  اقتـــدا مـى کند

به شمس الضحى داده شمس الشموسى                        کز او شمس کسب ضیا مى کند

درخشید رخشنده مهرى که مهرش                                      مس  قلب مــا  را طلا مـى کند

چو جدّش ز رفعت برد گوى سبـقت                                       که صبــر بــلا در قضــا مــى کند

ز نام على نام او گشتـــه مشتـــق                                       که توصیف او هل اتى مى کند

بـــود در عبــادت چو زیـــن العبـــاد                                         که بر شیعیانـــش دعا مى کند

 چو بحرالعلوم است دریایى از علم                                         که فکـــر بـــشر کیمیا مــى کند

ز فقه الرضا زنده شد فقـه صــادق                                        که تضمیــن آن بـــا  ولا مى کند

اگر اژدهــــا کرد موســى عصــا را                                         رضا این عمل بى عصا مى کند

کند زنــده در پرده تصویـر شیـــران                                         ببین پور موسى چه ها مى کند

رســـول خــــدا را بــــود پاره تــــن                                         که وصفش رســول خـدا مى کند

خــــدا را زیـــــارت کند هر که او را                                         زیــارت به صــدق و صفــا مى کند

به دیدار قبــرش رود هر که یک بار                                         تـــلافى آن را سه جــا مـى کند

به «ژولیده» او داده قولى که فردا                                        به قـــولى که داده وفــا مى کند