به گزارش جام جم آنلاین، این شعر تقدیم به شهیدانی که با نثار خونشان سربلندی و عزت آفریدند.

بشنـو حدیثــی از دیـارِ آشنــایی 

از عرصـه پـروازِ مرغـانِ هوایـی

این عرصه دارد وسعتی تا مرزِایثار

جای عروجِ  پاکِ مردانِ  خدایی

آنجا که رسمِ عاشقی آغـاز کردنـد

تا نیمه شبها با خداشان راز کردند

وقتـی که مُهرِ دعوتِ حق باز کردند

خـواندند با دنیائیان فصـلِ جدایی

آنجا که (کُلُّ ‌یَوم ، عاشورا) به پا بود

هر جا حریمِ(کُلُّ ارضٍ کَربلا) بود

پروانگانِ عشـق را رســمِ وفـا بود

پروازشـان چون عاشقان کربـلایی

رمزِ بزرگِ فتحِ شان (حُبِ اِلیَ الله)

رزم و حماسه سازی و(قربِ اِلی‌الله)

از دامِ شومِ ظلمتِ دیــوانِ گمراه

ما را رهانیدند و خود سوی رهــایی

با عشقِ حق تا برترین درگاه رفتنـد

لبیـک گویـان تـا (لقاء الله) رفتنــد

با ساکنـانِ آسمان همـراه رفتنــد

خواندنـد با آنهـا سـرود همنـوایـی

آنان که بر شمعِ وفـا پروانه بودنـد

جـان را فدای راه مولاشان نمودند

جاری ترین گل واژه های این سرودند

منظومه عشـق است و یـاران ولایی

زهرا طاهرزاده فرد «سنا»-کاشان

منبع: جام جم آنلاین