|
فصل (1): آب از دستش نمیچکه ! آب از سر چشمه گله ! آب از آب تکان نمیخوره ! آب از سرش گذشته ! آب پاکی روی دستش ریخت ! آب در کوزه و ما تشنه لبان میگردیم ! آب را گل آلود میکنه که ماهی بگیره ! آب زیر پوستش افتاده ! آب که یه جا بمونه، میگنده . آبکش و نگاه کن که به کفگیر میگه تو سه سوراخ داری ! آب که از سر گذشت، چه یک ذرع چه صد ذرع ـ چه یک نی چه چه صد نی ! آب که سر بالا میره، قورباغه ابوعطا میخونه ! آب نمی بینه و گرنه شناگر قابلیه ! آبی از او گرم نمیشه ! آتش که گرفت، خشک و تر میسوزد ! آخر شاه منشی، کاه کشی است ! آدم با کسی که علی گفت، عمر نمیگه ! آدم بد حساب، دوبار میده ! آدم تنبل، عقل چهل وزیر داره ! آدم خوش معامله، شریک مال مردمه ! آدم دست پاچه، کار را دوبار میکنه ! آدم زنده، زندگی میخواد ! آدم گدا، اینهمه ادا ؟! آدم گرسنه، خواب نان سنگک می بینه ! آدم ناشی، سرنا را از سر گشادش میزنه ! آرد خودمونو بیختیم، الک مونو آویختیم ! آرزو بر جوانان عیب نیست ! آستین نو پلو بخور ! آسوده کسی که خر نداره از کاه و جوش خبر نداره ! آسه برو آسه بیا که گربه شاخت نزنه ! آشپز که دوتا شد، آش یا شوره یا بی نمک ! آش نخورده و دهن سوخته ! آفتابه خرج لحیمه ! آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی ! آفتابه و لولهنگ هر دو یک کار میکنند، اما قیمتشان موقع گرو گذاشتن معلوم میشه ! آمدم ثواب کنم، کباب شدم ! آمد زیر ابروشو برداره، چشمش را کور کرد ! آنانکه غنی ترند، محتاج ترند ! آنچه دلم خواست نه آن شد --- آنچه خدا خواست همان شد . آنرا که حساب پاکه، از محاسبه چه باکه ؟! آنقدر بایست، تا علف زیر پات سبز بشه ! آنقدر سمن هست، که یاسمن توش گمه ! آنقدر مار خورده تا افعی شده ! آن ممه را لولو برد ! آنوقت که جیک جیک مستانت بود، یاد زمستانت نبود ؟ آواز دهل شنیده از دور خوشه ! فصل « الف » اجاره نشین خوش نشینه ! ارزان خری، انبان خری ! از اسب افتاده ایم، اما از نسل نیفتاده ایم ! از اونجا مونده، از اینجا رونده ! از اون نترس که های و هوی داره، از اون بترس که سر به تو داره ! از این امامزاده کسی معجز نمی بینه ! از این دم بریده هر چی بگی بر میاد ! از این ستون بآن ستون فرجه ! از بی کفنی زنده ایم ! از دست پس میزنه، با پا پیش میکشه ! از تنگی چشم پیل معلومم شد آنانکه غنی ترند محتاج ترند ! از تو حرکت، از خدا برکت . از حق تا نا حق چهار انگشت فاصله است ! از خر افتاده، خرما پیدا کرده ! از خرس موئی، غنیمته ! از خر میپرسی چهارشنبه کیه ؟! از خودت گذشته، خدا عقلی به بچه هات بده ! از درد لا علاجی به خر میگه خانمباجی ! از دور دل و میبره، از جلو زهره رو ! از سه چیز باید حذر کرد، دیوار شکسته، سگ درنده، زن سلیطه ! از شما عباسی، از ما رقاصی ! از کوزه همان برون تراود که در اوست ! گر دایره کوزه ز گوهر سازند از کیسه خلیفه می بخشه ! از گدا چه یک نان بگیرند و چه بدهند ! از گیر دزد در آمده، گیر رمال افتاد ! از ماست که بر ماست ! از مال پس است و از جان عاصی ! از مردی تا نامردی یک قدم است ! از من بدر، به جوال کاه ! از نخورده بگیر، بده به خورده ! از نو کیسه قرض مکن، قرض کردی خرج نکن ! از هر چه بدم اومد، سرم اومد ! از هول هلیم افتاد توی دیگ ! از یک گل بهار نمیشه ! از این گوش میگیره، از آن گوش در میکنه ! اسباب خونه به صاحبخونه میره ! اسب پیشکشی رو، دندوناشو نمیشمرند ! هم از توبره میخوره هم ازآخور ! اسب دونده جو خود را زیاد میکنه ! اسب را گم کرده، پی نعلش میگرده ! اسب و خر را که یکجا ببندند، اگر همبو نشند همخو میشند ! استخری که آب نداره، اینهمه قورباغه میخواد چکار ؟! اصل کار برو روست، کچلی زیر موست ! اکبر ندهد، خدای اکبر بدهد ! اگر بیل زنی، باغچه خودت را بیل بزن ! اگر برای من آب نداره، برای تو که نان داره ! اگر بپوشی رختی، بنشینی به تختی، تازه می بینمت بچشم آن وختی ! اگه باباشو ندیده بود، ادعای پادشاهی میکرد ! اگه پشیمونی شاخ بود، فلانی شاخش بآسمان میرسید ! اگه تو مرا عاق کنی، منهم ترا عوق میکنم ! اگر جراحی، پیزی خود تو جا بنداز ! اگه خدا بخواهد، از نر هم میدهد ! اگه خاله ام ریش داشت، آقا دائیم بود ! اگه خیر داشت، اسمشو می گذاشتند خیرالله ! اگر دانی که نان دادن ثواب است --- تو خود میخور که بغدادت خرابست ! اگه دعای بچه ها اثر داشت، یک معلم زنده نمی موند ! اگه زاغی کنی، روقی کنی، میخورمت ! اگه زری بپوشی، اگر اطلس بپوشی، همون کنگر فروشی ! اگه علی ساربونه، میدونه شترو کجا بخوابونه ! اگه لالائی بلدی، چرا خوابت نمیبره ! اگه لر ببازار نره بازار میگنده ! اگه مردی، سر این دسته هونگ ( هاون ) و بشکن ! اگه بگه ماست سفیده، من میگم سیاهه ! اگه مهمون یکی باشه، صاحبخونه براش گاو می کشه ! اگه نخوردیم نون گندم، دیدیم دست مردم ! اگه نی زنی چرا بابات از حصبه مرد ! اگه هفت تا دختر کور داشته باشه، یکساعته شوهر میده ! اگه همه گفتند نون و پنیر، تو سرت را بگذار زمین و بمیر ! امان از خانه داری، یکی میخری دو تا نداری ! امان ازدوغ لیلی ، ماستش کم بود آبش خیلی ! انگور خوب، نصیب شغال میشه ! اوسا علم ! این یکی رو بکش قلم ! اولاد، بادام است اولاد اولاد، مغز بادام ! اول بچش، بعد بگو بی نمکه ! اول برادریتو ثابت کن، بعد ادعای ارث و میراث کن ! اول بقالی و ماست ترش فروشی ! اول پیاله و بد مستی ! اول ، چاه را بکن، بعد منار را بدزد ! ای آقای کمر باریک، کوچه روشن کن و خانه تاریک ! این تو بمیری، از آن تو بمیری ها نیست ! اینجا کاشون نیست که کپه با فعله باشه ! این حرفها برای فاطی تنبون نمیشه ! این قافله تا به حشر لنگه ! اینکه برای من آوردی، ببر برای خاله ات ! اینو که زائیدی بزرگ کن ! این هفت صنار غیر از اون چارده شی است ! اینهمه چریدی دنبه ات کو ؟! اینهمه خر هست و ما پیاده میریم ! [ پنج شنبه 89/5/28 ] [ 9:44 صبح ] [ علی فغانی ]
|
درباره استاد فغانی  نویسندگان وبلاگ : محمد مهدی فغانی[208] محمدرضا محمدی[167] رضا اشرفی[66] مهدی احمدی[71] علی فغانی هستم بچه خاک پاک ایران اسلامی عشق آباد طبس از توابع استان یزد . به ورزشهای رزمی علاقه دارم مربی ممتاز ملی ( کیو کوشین وآشی هارا کاراته) ودان 6 آشی هارا ، دان 5 کیوکو شین کاراته هستم. دنیا را دار مبارزه می دانم مبارزه با .... به عرض زندگی فکر می کنم نه به طول آن. عشق به همسر وفرزندانم دارم دین قرآن کریم ،ولایت ووطنم را با تمام وجودم دوست دارم . | |
| [ طراحی : عشق آباد شهر من ] [ Weblog Themes By : iran skin ] OnlineUser | ||
