بزرگی وکرامت را عزیزم از درخت آموز /که سایه از سر هیزم شکن هم بر نمی دارد

گذری ونظری داشتم در این مدت به وب سایت دوستان وهمراهمان در فضای مجازی ، خیلی جالب بود ، بعضی نظرات راکه می خواندم نشانه ای از ادب ونزاکت وبزرگی ومعرفت را در آن نمی دیدم ، برای من جای سؤال بود واقعا وقت ما اینقدر بی ارزش است ؟؟؟؟ واقعا انسانی که به عنوان اسوه آفرینش به حساب می آید باید اینگونه ببیند؟ وبنویسد؟و... خوب است با مراقبت از خود دیگران را نرنجانیم. شایسته است با نوشته های ... موجب ناامیدی دوستانی را فراهم نکنیم، سعی کنیم با نگاهمان ، قلممان ، قدممان و.. امید ونشاط را به جامعه وهمراهانمان تزریق کنیم . مشکلات عدیده زندگی وگرفتاریهای آن همیشه همراه ما بوده وخواهد بود  .مهم این است که هنرمندی کنیم وبا نگاه مهربانتر ، متین تر ومنشی بزرگوارانه فضای سخت موجود را تلطیف وقابل تنفس کنیم ، نه اینکه خودمان عنصری باشیم که موجب  رنجش دیگران شویم ، بزرگی می گفت در موافقت است که موفقیتی حاصل می شود نه در مخالفت ، البته نظر سازنده خود ایجاد فضای سالم می کند نظری که همراه با پیشنهاد سازنده باشد بدور از تخریب وترور شخصیتی حقوقی وحقیقی دوستان . خدایی که رحمان ورحیم است با این صفات برتر وشایسته پیامی به بنده اش می دهد که تو نیز چنین باش . خدایا نعمت سلامتی را از ما دریغ مکن ، پرورد گارا ، نعمت باران وبرفت را که می تواند نوید بهاری بهتر برای ما باشد را به کمال برا ما فرو فرصت. خدایا از اینکه امروزم را توان دادی که ببینم وبشوم وزندگی کنم ممنون وسپاسگزارم.