آبرو برای هر انسانی مسأله ی با اهمیتی است که برای حفظ آن حاضرند جان خود را فدا کنند. آبروی انسان، بزرگ ترین تکیه گاه شخصیت اوست، ولی متأسفانه در بعضی موارد، بجا یا نابجا، چنان آبروی افراد بردبار می رود که تا پایان عمر از زیر بار سنگین بی آبرویی خارج نمی شوند. در این حال، فکر می کنند همه ی حیثیت آنان لکه دار و زبان زد خاص و عام شده اند. به این دلیل از مشارکت دست می کشند و خود را از دیگران پنهان می سازند.

چه پسندیده است حتی در مواردی که فرد، اشتباهی انجام داده است، گونه ای با او رفتار شود که آبروی او محفوظ بماند. به یقین، اگر کسی، بی دلیل حیثیت بی گناهی را لکه دار کند. خود نیز به خواری و ذلت خواهد افتاد.

 پیامبر گرامی اسلام( ص) درباره ی حفظ آبروی برادران دینی می فرمایند :مَنْ رَدَّ عَنْ عِرْضِ اخیه رَدّ اللّه ُ عَنْ وَجهِه النّارَ.  خدا، آتش را از چهره ی کسی که از آبروی برادر دینی خویش دفاع کند،بازمی دارد

هدیه به همه انانی آبرور دارند وبرای آبروی دیگران ارزش قائل هستند..