سفارش تبلیغ
صبا ویژن
Live Traffic Feed

یکی از همراهان کوی دوست مطلبی را در وب ارزشمندشان درج نموده بودند ، حیفم آمد دوستان خوب همراه من از دیدن این مطالب ارزشمند محروم باشند ، فلذا عینا  به رؤیت شما عزیزان می رسد ، امید وارم مورد استفاده وبهره برداری شما خوبان  قرار گیرد. انشاءالله که همیشه حسینی بمانید.

 سلام و عرض تسلیت!با خودم فکر میکردم کجای کار ما اشکال دارد که همه ساله مراسمی با عظمت برای امام حسین(ع) برگزار می کنیم اما بعد از اتمام مراسم هاتغییری در عملکردمان احساس نمی شود! بعضی هایمان هم که متاسفانه در ضمن خود مراسم اعمال ضد اسلامی داریم گفتم اینبار از شما بپرسم تا برایم دلیلش را بگویید شماهم که لطف کردید و در این نظر سنجی پیامکی ما شرکت قابل توجهی داشتید اما سوال نظرسنجی در این قالب بود:به نظرشما دشمن چه نوع عزاداری ما را می پسندد؟/واما پاسخ های شما:

-عزاداری به سبک مسلمانی ما/-تحریف در مقتل-توجه نکردن به هدف قیام امام حسین.ابتذال.پرداختن زیاد به حواشی/آقای مطهری:انسانهایی هستند که میگن فقط تو عاشورا باید گریه کردبعضی نیز می گویند باید حماسه ی عاشورا را فقط تحلیل کرد اما شما بدانید گریه همراه با بصیرت و آگاهی بهترین نوع عزاداری است/به نظرمن اصلا با عزاداری به هر نحوی مخالفه برا همون ابتدا کمرنگش میکنه بعد پاکش می کنه اما از نوع روشنگریش می ترسه/-اینکه اصول اسلام را به بهانه ی عزاداری پرشور زیر پا بگذاریم/-به نظر من ما عزاداری خودمونو داشته باشیم. بیخیال دشمنان!/-عزاداری که همراه با قمه زنی باشه عزاداری که به خاطرش نمازمون قضا بشه/عزاداری باید جریان داشته باشه تا باعث آبادانی و زندگی بشه این نوع عزاداری است که جامعه رو به حرکت در میاره و به زندگی آدمها عمق میده/عزداری که "رو"داشته باشد اما"روح"خیر!/-بانوع عزاداری که مخالف اسلام دین و امام و رهبری باشه/ظاهر زننده و مشمئز کننده باطن بی ولا!/و خیلی ها در پیامشان نوشته بودند:شور بدون شعور!

خلاصه شاید بتوان نتیجه گرفت که کارما یا دشمن پسنداست یا خداپسند!و مراسم های ما جز این دو نیست! پس دشمن کلا با دینداری و حضور ما در مجالس عزای حسین مخالف است اما در وهله ی بعد اگر به عزاداری راضی شد-شور بدون شعور را خیلی می پسندد ما ایمان آورندگان به دین پیامبری هستیم که گفت:اگر روزی بر من بگذرد که دانشی که مرا به خدا نزدیک کند نیاموزم.طلوع آن روز بر من مبارک مباد!-دشمن می خواهد به ما تلقین کند که :"سالها پیش اتفاقی برای امامتان افتاده که شما نبودید که یاریش کنید پس حالا بنشینید و هرسال فقط  برایش گریه کنید مبادا بصیرتی کسب کنید که بتوانید در شرایط حال ما را شناسایی کنید مبادا توانایی این را کسب کنید که از تاریخ عبرت بگیرید و با شرایط زمان تطبیق دهید مبادا حرفی از رهبری تان بزنید!سیاست را چه به دیانت!عاشورا اتفاقی بوده که گذشته!اصلا مشابه مردم کوفه دیگر نداریم!حر دیگر تکرار نمی شود! چرا در مجالس عزاداری حرف از شهدا می زنید! شهدا فقط کارسیاسی کردند چه ربطی به امام حسین دارد؟نمی خواهدعاشورا را در مجالستان تحلیل و بررسی کنید فقط بر ظلم هایی که بر امامتان شدگریه کنید اگر گریه هم نکردید که خیلی بهتر است کار ما را کلا راحت می کنید!!!"

اما از آن جایی که بنده صاحب نظر نیستم که بخواهم فقط نظر خودم را نتیجه ی بحث بدانم روشنگری را به عالم متفکر شهید مطهری واگذارمیکنم که بصیرت آفرینی کند و توصیه می کنم حتما صحبتشان را  گوش کنید و از دست ندهید همین جا تریبون را به آقای مطهری می سپارم:

شهیدمطهری:حادثه عاشورا و تاریخچه کربلا دو صفحه دارد،یک صفحه سفیدونورانی و یک صفحه تاریک،سیاه و ظلمانی که هر دو صفحه اش یا بی نظیر است یا کم نظیر.

آیا تاریخچه عاشورا فقط رثاء و مصیبت است و چیز دیگری نیست؟!اشتباه ما همین است.

چرا ما صفحه نورانی این حادثه را کمتر مطالعه می کنیم در حالی که نورانیت این حادثه بر تاریکی آن خیلی می چربد.پس باید اعتراف کنیم یکی از جانیهای بر حسین بن علی ما هستیم که از این تاریخچه فقط یک صفحه اش را میخوانیم.جانیهای بر امام حسین(ع) آنهایی هستند که این تاریخچه را از نظر هدف منحرف کرده و میکنند.حسین را یک روز کشتند و سر از بدن او جدا کردند،اما حسین که فقط این تن نیست،حسین که مثل من و شما نسیت.حسین یک مکتب است و بعد از مرگش زنده تر میشود.دستگاه بنی امیه خیال کرد که حسین را کشت وتمام شد،ولی بعد فهمید که مرده حسین از زنده اش  مزاحمتر است.تربت حسین  کعبه صاحبدلان است.زینب(س)هم به یزید همین را گفت.گفت:تو اشتباه کردی،هر نقشه ای داری به کار ببر ولی مطمئن باش تو نمی توانی برادر مرا بکشی و بمیرانی،برادر من زندگیش طور دیگر است،او نمرد  بلکه زنده تر شد.اینکه گفته اند رثاء حسین بن  علی  باید همیشه زنده بماند حقیقتی است و از خود پیغمبر(ص) گرفته اند و ائمه اطهار(ع) نیز به آن توصیه کرده اند . این رثاء و مصیبت نباید فرامش بشود و باید همیشه اشک مردم را بگیرد،اما در رثای یک قهرمان...در رثای یک قهرمان بگریید،برای اینکه احساسات قهرمانی پیدا کنید،برای اینکه پرتویی از روح قهرمان در شما پیدا شودو شما هم تا اندازه ای نسبت به حق و حقیقت غیرت پیدا کنید،شما هم عدالتخواه بشوید،شما هم با ظلم و ظالم نبرد کنید،شما هم آزادیخواه بشوید و برای آزادی احترام قائل باشید.شما هم سرتان بشود که عزت نفس یعنی چه؟شرف و انسانیت یعنی چه؟کرامت یعنی چه؟اگر صفحه نورانی تاریخ حسینی را ما خواندیم،آن وقت از جنبه رثائیش میتوانیم استفاده بکنیم وگرنه بیهوده است.(برگرفته از کتاب حماسه حسینی

 با تشکر از خانم(فاطمه کنعانی) برگرفته از وبلاگ میز کار من


[ شنبه 89/9/27 ] [ 7:28 صبح ] [ علی فغانی ]
.: Weblog Themes By Iran Skin :.

درباره استاد فغانی

مدیر وبلاگ : علی فغانی[467]
نویسندگان وبلاگ :
محمد مهدی فغانی[208]
محمدرضا محمدی[167]
رضا اشرفی[66]
مهدی احمدی[71]

علی فغانی هستم بچه خاک پاک ایران اسلامی عشق آباد طبس از توابع استان یزد . به ورزشهای رزمی علاقه دارم مربی ممتاز ملی ( کیو کوشین وآشی هارا کاراته) ودان 6 آشی هارا ، دان 5 کیوکو شین کاراته هستم. دنیا را دار مبارزه می دانم مبارزه با .... به عرض زندگی فکر می کنم نه به طول آن. عشق به همسر وفرزندانم دارم دین قرآن کریم ،ولایت ووطنم را با تمام وجودم دوست دارم .
آمار بازدید

 

بازدید امروز: 344
بازدید دیروز: 31
کل بازدیدها: 1479959
ابزار جستجو



در این وبلاگ
در کل اینترنت
تقدیم به روح پاک استاد