چهار روز بیشتر تا محرم سال 89 باقی نمانده، با خودم فکر کردم چه بنویسم از او که هستی خودرا در طبق اخلاص به معبود خویش تقدیم نمود. می خواهم بگویم واقعا حسین (ع) کیست ؟

چه مقدار شناخت داریم ؟ به چه اندازه پیرو او هستیم؟ آیا امام حسین (ع) سینه زن می خواهد ؟ یا گریه کن یا پیرو؟ همه سؤلاتی است که اگر بابصیرت (چشم دل ) به آن نگاه کنیم به آن خواهیم رسید که باید برسیم . قبل از هرچیز خدمتتان عرض کنم که اینجانب مخالف سینه زدن ونوحه خواندن نیستم . آیا به واقعه کربلا  به عنوان یک داستان می نگریم یا یک واقعیت تاریخی ؟

امام حسین (ع) که بود که تمام هستی ، خانواده ، فرزند و... بدون هیچ چشم داشتی به خداوند منان تقدیم نمود؟

در حدیثی از قول معصوم خواندم که مضمون آن چنین بود؟

گویند کسی خدمت ایشان رسید فرمود من از دوستان شما هستم ، آقا فرمودند : از کدام گروه از دوستان ما، آن فرد بیان داشت : مگر دوستان شما چند گروه هستند؟ آقا بیان داشتند : دوستان ما سه گروه هستند:

1- آنهایی که به زبان دوست ما هستند ولی در عمل با ما نیستند.

2- گروه دوم کسانی  هستند که زبانا وعملا دوست ما هستند ولی موقعی که بحث جان مطرح می شود....

3- وسومین گروه کسانی هستند که زبانا ، عملا وجانا دوست ما هستند که دوستان واقعی ما این گروهند.

که هر کدام از این دوستان به همان اندازه نزد ما محترمند.

آنچه می خواهم بگویم این است ، که امام حسین (ع) با نثار جان وزن وفرزند بهای دوستی واقعی با خداوند مهربان را داد.

بیائید ما کمی فکر کنیم که جزء کدام گروه از دوستان واقعی خداوند هستیم ؟

چه میزان حاضریم برای  خداو قرآن وامر به معروف ونهی از منکر هزینه کنیم؟؟؟