بسم الله الرحمن الرحیم

بعضی وقتها انسان با همه کرامتی که دارد آنچنان بازیچه دنیا قرار می گیرد که حتی خود را فراموش می کند . یکی از آن بازیچه ها پناه آوردن به مواد مخدر است . چرا علیرغم مشاهده همه بدبختی هاو بیچارگیها باز هم عبرت نمیگیرند ؟چرا؟

عمده علتی که من به آن رسیده ام وصادقانه به شما دوستان جوان با زبان بی زبانی بیان میکنم این است. که جوانان خوب ما قدرت وقابلیت روبرویی با مشکلات وموانع زندگی را ندارند ، بجای ایستادگی ومبارزه با پناه آوردن به مواد مخدر وروانگردان وفراموش کردن خود در حقیقت خود را خلع سلاح کرده وبی چون وچرا تسلیم مشکلات می شوند.

متاسفانه توجیهات غلط وبچگانه ای نیز برای خود می تراشند تا چند صباحی که به حال طبیعی بر می گردند دلخوش باشند یا به قولی الکی خوش از جمله :

تفننی می کشم ، مشکلات زیاد است ، گرفتارم   ، بی پولی و... که همه حرفها سر پوش وتوجیهی است برای آرم کردن وفرار از خود.

عزیزان من با تحقیق خدمتتان عرض می کنم . مگر نه اینکه انسان تعالی طلب است ، مگر نه اینکه دوست دارد به روز باشد ، باور بفرمائید واقعیتی است که نمی شود انکار کرد . کدام آدم سیگاری دوست ندارد بجای کشیدن یک سیگار معمولی تن به کشیدن سیگار خارجی  ندهد ؟ کدام آدم معتاد به مواد روانگردان دوست ندارد با مواد به روز تر حال نکند ؟ متاسفانه با صنعتی شدن مواد مخدر وآثار مخرب آن وپائین آمدن سن اعتیاد توجه به این مهم دوچندان می شود.

واین سیر تکاملی بهتر خواستن وبهتر کشیدن ادامه خواهد داشت تا این انسان شریف وبا کرامت را به ذلت وتاریکی هدایت نماید. عزیزان من فرزندان ایران زمین بیائید بجای فرار از مشکلات با پائین آوردن توقعات خود تن بکار بدهیم وکار را عار ندانیم . توقع نداشته باشید که همه تقصیر هارا به گردن پدر ومادر ها وجامعه بیندازید وجامعه ومردم نیز دلسوز شما باشند.   دوستان خوبم با کمی توجه به سرنوشت این انسانهای غافل که حتی به خانواده وفرزندان خود نیز ترحمی ندارندمتوجه خواهید شد که حساسیت این برادر دلسوز شما از چه بابتی است. باعذر خواهی از همه جوانانی که با تحمل تمای سختیها ومشکلات زندگی وکمبودهایی که در سطح جامعه وجود دارد تمامی تلاش خود را در رسیدن به اهدافشان باجان ودل می پذیرند.

از طرف یک دوست