بدانید بیهوده آفریده نشده‏اید!

اى بندگان خدا از(نافرمانى)خدا بپرهیزید و با اعمال نیک خویش بر مرگتان پیشى‏گیرید(پیش از آنکه مرگ شما فرا رسد تا مى‏توانید اعمال نیک بجا آورید)به وسیله‏چیزى که از دست‏شما مى‏رود آنچه براى شما جاودان مى‏ماند خریدارى کنید. خود کوچ کنید که به سختى براى کوچ دادنتان کوشش مى‏شود،مهیاى مرگ باشیدکه بر شما سایه افکنده است،از کسانى باشید که آنها را بانک زدند و بیدار شدند و دانستندکه دنیا سراى جاودان نیست،پس آن را با سراى آخرت مبادله کردند. خداوند شما را بیهوده نیافریده،و مهمل رها نکرده،فاصله شما با بهشت‏یا دوزخ بیش‏از فرا رسیدن مرگ نیست.

زندگى محدودى که گذشتن لحظات،از آن مى‏کاهد،و مرگ‏آن را نابود مى‏سازد حتما کوتاه خواهد بود. زندگى،که گذشت‏شب و روز آن را به پیش مى‏راند بزودى به پایان خواهد رسید. مسافرى که تنها سعادت و خوشبختى و یا شقاوت و بدبختى همراه دارد باید بهترین زاد را با خودبردارد،در این جهان،از همین جهان براى خود زاد و توشه‏اى گیرید که فرداى رستاخیزحافظ و نگهدارتان باشد. بنده باید از پروردگارش بترسد،خویشتن را اندرز دهد،توبه را مقدم دارد،و برشهوات خویش پیروز گردد. زیرا مرگش از نظرش پنهان است و آرزویش وى را فریب مى‏دهد،شیطان همیشه،همراه او است گناه و معصیت را پیش چشمش زینت مى‏دهد،وى را در آرزوى توبه نگه‏مى‏دارد که آن را به تاخیر اندازد تا زمانى که مرگ در حال غفلت کامل،در برابرش‏آشکار گردد.

اى واى بر غافلى که عمرش دلیلى بر ضد او است،و روزگارش او را به بدبختى وشقاوت بکشاند. از خدا مى‏خواهیم که ما و شما را از کسانى قرار دهد که هیچ نعمتى آنها را مست ومغرور نمى‏کند،و هیچ هدفى او را از اطاعت پروردگار باز نمى‏دارد و بعد از فرا رسیدن مرگ‏پشیمانى و اندوه در او راه نمى‏یابد.